Warme dagen

Lieve mensen,

Vol spanning wacht ik af wie de eerste reactie zal plaatsen op mijn blog. Ik heb begrepen dat er een soort van competitie gaande is. Ik wacht het rustig af.
Hoewel ik al meer dan eens heb genoemd dat de temperaturen hier aangenaam zijn, kan ik nu melden dat het echt WARM begint te worden. Afgelopen dagen was het behoorlijk puffen en was ik gedoemd om aan het zwembad of op het strand te liggen:). Zucht….

Foto’s: http://picasaweb.google.nl/jannekeannettevandijk/AprilWeek3#

Vrijdag 17 april
Omdat de weergoden ons een prachtige dag hadden beloofd, besloten Martha en ik om een tweede playdate voor onze kids op te zetten. Dit keer niet in de Zoo maar aan het strand. Gisteren hebben Martha en ik onze hostkids meegenomen naar de dierentuin en dat was erg gezellig. Het oudste kind waar Martha voor zorgt is vijf jaar, dus heel geschikt voor Tom en Nirea. De kinderen hadden het prima samen en daarom besloten we om een tweede date te plannen. Alles ten goede van onze engeltjes :). Of wij het samen leuk hadden is slechts bijzaak (of was het nu juist andersom?)
Rond twaalf uur hadden we afgesproken op Alameda Beach. Allereerst gingen we met z’n allen picknicken. Vervolgens gingen Tom, Nirea en Joanee samen spelen en hadden we daar geen werk meer aan. Geef een kind zand, zee een schep en een emmer en je hoort ze niet meer. Martha had het wat zwaarder. Haar andere host kind (Abby) had een slechte dag en huilde de hele tijd. Ineens besefte ik me dat ik toch wel gezegend ben met een tweeling van vier. Na een tijdje was Abby bedaard en kon Martha ook wat meer relaxen. Rond vier uur reden we weer naar huis. Binnen tien minuten was het muisstil in de auto en toen ik achterom keek, lagen Tom en Nirea knock out; moe van het spelen en de buitenlucht.

’s Avonds had ik weer met Martha en Mandy afgesproken. Ons wekelijkse uitje naar de Chinees hadden we verplaatst naar de vrijdag zodat we een nieuwe film in de bioscoop konden zien. Mandy en Martha stonden al met een rammelend maagje op me te wachten bij de Macy’s in Walnut Creek. We hebben lekker gegeten bij de Chinees en liepen vervolgens naar de bioscoop. De film van half negen was wegen succes al helemaal uitverkocht. Alle vrouwen wilde Zac Efron aanschouwen op het witte doek. We haalden tickets voor tien uur en gingen nog even naar de Starbucks. Klokslag tien uur waren we in de bioscoop en hebben we genoten van Zac Efron in 17 Again.
Na de film reden Mandy en Martha achter me aan omdat ze allebei bij mij bleven slapen. Thuis dronken we nog een wijntje en gingen we slapen.

Zaterdag 18 april
De dag begon met een ontbijtje in de tuin. Rond een uur of half 11 was het al behoorlijk warm! Mandy en Martha moesten natuurlijk broodjes met hagelslag, muisjes en Gouda kaas nu ze in zo’n oer Hollandse omgeving waren. Na het ontbijt gingen we naar het Central Park in San Ramon. Met wat aangename versnaperingen en mijn zomerjurkje was ik klaar om te bakken in de zon. Toch werd ik al gauw met mijn neus in de feiten gedrukt. Bakken is hier niet te doen, het is te warm! We gingen al snel in de schaduw zitten, daar was het beter uit te houden. Echt iets Hollands om de zon in te gaan om bruin te worden, iets wat je iemand uit California niet zo snel ziet doen.
Aan het eind van de middag gingen Martha en Mandy naar huis en ging ik ook terug. Ik at thuis. Na het eten was het tijd om me in mijn stap-outfit te hijsen. Nirea herkende me niet toen ik de trap af kwam en vroeg aan Renee wie daar de trap af kwam lopen, hahahaha!
Ik was klaar om te gaan en reed met de auto naar San Francisco, daar had ik met Giel, Joris en Rik afgesproken. Ik moest de auto zien te parkeren tussen de Lamborghini’s, Corvettes en Porsches op Union Square. Vind daar maar eens parkeerplek, een onmogelijke opgave! Uiteindelijk besloot ik voor de gemakkelijke weg (maar ook de duurste) te kiezen en in een parkeergarage te parkeren. Om 11 uur stond ik op de mannen te wachten, zij kwamen met de trein. Vanuit San Francisco gaat er een nachtbus naar Berkeley, helaas geldt dat niet voor San Ramon of all places! Eenmaal binnen konden we knallen op Max Vangeli!!!!! Wat een held!
Ik had al een tijdje op internet gezocht waar en wanneer hij zou draaien en dat was het zeker waard. Ik voelde me weer helemaal thuis en waande me weer even op ‘Dance Valley’ en ‘Flamingo Nights’. Om twee uur is het nachtleven hier helaas al afgelopen en daarom stonden we om klokslag twee uur weer buiten na een avond heerlijk dansen op mijn ONMOGELIJKE maar prachtige schoenen. Ik reed weer terug naar San Ramon en ik was om drie uur thuis, dat zijn andere tijden dan ik in Nederland gewend ben! Voordeel is wel dat ik morgen weer op tijd uit de veren kan om van een nieuwe dag te genieten.

Zondag 19 april
Na een rustig ontbijtje in de tuin (de familie was weg om Renee naar het vliegveld te brengen) reed ik (let op!) zonder GPS naar Castro Valley om Martha van de trein te halen. Vervolgens reden we door naar het strand om een dagje aan de oceaan door te brengen, althans dat dachten we. Na een tijdje belandden we in een enorme file en deden we er ruim twee uur over. Mandy en Connie zouden ook naar het strand komen. Zij zaten met hetzelfde probleem. FILE OVERAL!
Ik had ook met twee Nederlandse jongens afgesproken die ook in de Bay Area stage lopen (Niek en Koen). Ook zij stonden muurvast. Uiteindelijk kwamen we dan toch op de bestemming en was het clubje compleet. Zo konden we toch nog wat zonnestraaltjes meepikken. Na een paar uurtjes werd het wat frisser en gingen we weer terug. Helaas was de terugweg al net zo onmogelijk als de heenweg. Martha en ik besloten om Highway 1 richting San Francisco te nemen. Het was een prachtige route! Over twee en een halve week ga ik Highway 1 naar San Diego in mijn eentje afrijden, dit was alvast een voorproefje. Hoewel we omreden, was het zeker de moeite waard. In San Francisco kwamen we weer muurvast te staan voor de Bay Bridge. Om half acht kwamen we aan in Rockridge en sloten Martha en ik het weekend af bij HET restaurant met glutenvrije pizza’s en bier!

Maandag 20 april
Wederom een warme dag. De airco in de auto draait op volle toeren, het asfalt trilt van de hitte en de seatbelts in de auto zijn te heet om vast te pakken. Ik besloot om met Tom en Nirea naar het zwembad te gaan. Ik woon in een gated community wat betekend dat mijn wijkje alleen toegankelijk is voor de bewoners en bezoekers. Met een code kan je de wijk in. Voordeel daarvan is dat het altijd rustig is, de tuinen worden voor je onderhouden en er is een zwembad voor alle bewoners. Het was een hele happening om alle zwemspullen uit het stof te halen. Het was de eerste keer dat ik met de kinderen ging zwemmen dus de zwembandjes moesten worden opgeblazen en een heleboel spullen moest in een tas worden gepropt; bodyboards, handdoeken, duikbrillen, petten en snacks. Daarnaast moesten Tom en Nirea van top tot teen ingesmeerd worden met sunblock. Eenmaal bij het zwembad was ik ook wel toe aan een duik. Voor de kinderen was het in het begin nog wat onwennig, het was immers meer dan een half jaar geleden dat ze hadden gezwommen. Nirea had al snel de smaak te pakken maar Tom moest nog even de slag te pakken krijgen.
’s Avonds ben ik achter mijn laptop gedoken om de nodige e-mails te versturen en om te studeren. Normaal gesproken koelt het behoorlijk af ’s avonds, dit keer moest ’s avonds de airco voor wat verkoeling zorgen in het huis. De huizen hier zijn allemaal slecht geïsoleerd, de warmte blijft hangen en vooral op de bovenverdieping was het erg warm. Puffen dus!

Dinsdag 21 april
Vanochtend heb ik eerst even met Willemijn gebeld. Elise is vandaag precies een half jaar oud. Ik kan me de dag dat ze geboren werd nog als de dag van gisteren herinneren. Inmiddels is ze al behoorlijk gegroeid, toch gek dat ik haar nog nooit heb gezien.
‘s Middags ben ik weer naar het zwembad geweest. Eerst moesten we nog even naar de kapper. Tom kreeg een nieuwe zomercoupe aangemeten en dat was hard nodig. Vandaag mochten Tom en Nirea zonder zwembandjes zwemmen. Met Nirea gaat het heel goed! Tom durft nog niet van de kant af maar vermaakt zich ondanks dat prima. Rond vijf uur waren we thuis en was Robert ook klaar met werken. Mijn dag zat er alweer op! ’s Avonds ben ik even naar de Target gegaan om de nodige (of onnodige) spullen in te slaan.

Woensdag 22 april
Na een supergezellig, hysterisch skype gesprek met Marlis reed ik naar school om Tom en Nirea op te pikken. Nirea had eerst ballet en vervolgens zijn we weer naar het zwembad gegaan. ’s Avonds ben ik met Nathalie naar de Mall gegaan. Natuurlijk waren er weer te veel leuke dingen in de forever 21 en kwam ik met nog meer zomerkleding thuis. Ach, je kunt nooit genoeg hebben toch?

Donderdag 23 april
En dan is het alweer donderdag. Vandaag wordt het wat minder warm. Ik heb kennis gemaakt met de temperaturen van California en weet nu wat me de komende maanden te wachten staat. Vanavond staat er weer een pre-weekend avond in Walnut Creek met Martha op het programma. Ik kijk er alweer naar uit. Grappig is dat de mensen bij de Chinees nu precies welke eisen en wensen we hebben. Verder zal ik me zowel geestelijk maar ook praktisch voorbereiden op mijn weekendje Las Vegas want dat is morgen al!

Dat was het al weer voor deze week. Ik kijk uit naar een weekendje Las Vegas met Mandy, Joris en Christian. Zaterdag willen we een dag naar de Grand Canyon. Natuurlijk horen jullie volgende week hoe het was. Toch zal er sprake zijn van enige censuur want; What happens in Vegas, stays in Vegas. Wellicht een jackpot winnen of misschien trouwen op de hoek van de straat? Jullie horen het (of niet) het allemaal volgende week. Jullie hebben een gezellige, Nederlandse dag om de verjaardag van onze koningin te vieren in het vooruitzicht. Koninginnenacht en –dag zal ik wel enorm missen dit jaar. Veel plezier en alvast een goed weekend.
Liefs Janneke