Washington DC en Philadelphia

Jaja, alweer een nieuwe blog. De afgelopen dagen hebben we Washington DC en Philadelphia bezocht. We zien en leren zoveel nieuwe dingen dat mijn blog een soort van back up voor mezelf is geworden. We hebben nog één stad in het vooruitzicht. New York! Dat is een mooie afsluiter van dit jaar. Hier heb ik de eerste dagen van mijn jaar als au pair doorgebracht en hier zal het ook weer eindigen. Wellicht is dit wel mijn laatste blog vanuit de Verenigde Staten….. Donderdag 5 november om vier uur zetten Mandy en ik voet op Nederlandse bodem! Nog 6 nachtjes…..
Voor foto’s:
http://picasaweb.google.nl/jannekeavandijk/Washington#
http://picasaweb.google.nl/jannekeavandijk/AmishEnPhiladelphia02#

Dinsdag 27 oktober
Vanochtend gingen we om half acht de deur uit. We reden naar een plaatsje buiten Laurel waar een metrostation is. We reden met de metro naar Washington DC en om negen uur waren we in de stad. We hadden besloten om maar weer een hop on hop off tour te nemen aangezien zo’n tour ons vaak op de belangrijkste punten brengt. Helaas regende het weer pijpenstelen, een perfecte dag voor de geplande binnenactiviteiten. Onze eerste stop was het Holocaust Museum. Om tien uur stonden we voor de deur en konden we naar binnen. Het mooie aan musea in Washington DC is dat alles gratis is. Zo hoort het ook te zijn. Cultureel erfgoed moet toch voor iedereen toegankelijk zijn? Het Holocaust museum was heel indrukwekkend. Op sommige momenten stonden de tranen in mijn ogen. We vergaten de tijd en toen we het museum uitliepen bleek dat we drie uur hadden rondgelopen en dat het al tien over een was. Wat een mooi maar tegelijkertijd ook schokkend museum! Mandy en ik waren beide erg onder de indruk. Door de regen liepen we langs het Washington Monument door naar het Witte Huis. Het federale grondgebied is hermetisch afgesloten en voor publiek niet toegankelijk. Vanachter de hekken vingen we een glimp op van het o zo bekende huis. We namen wat foto’s en liepen vervolgens weer door naar de volgende busstop. We reden een klein rondje en kwamen uit bij het Capitool van de Verenigde Staten. In dit parlementsgebouw is de senaat en het congres gevestigd. Nadat we door de strenge beveiliging waren (waar ik helaas al mijn vloeistoffen in de prullenbak moest gooien) kwamen we in het prachtige gebouw. We kregen een rondleiding van een goed geïnformeerde jongeman. We werden doodgegooid met jaartallen en presidenten. Al met al toch heel interessant en het gebouw was heel imposant. Men beweert dat het centrum van de wereld in het Capitool is. We hebben wat foto’s genomen op ‘de stip’. Om vijf uur liepen we het gebouw uit. Moe van alle informatie en hongerig van al het slenteren liepen we naar het station en haalden we wat te eten. Met weer wat meer energie namen we de metro en reden we vervolgens naar Laurel.

Woensdag 28 oktober
Om negen uur vanochtend waren we weer in de stad. Er stond al een rode bus klaar! Gelukkig was het eindelijk droog en konden we boven zitten zoals het hoort op een rode bus. We reden een ronde langs alle beroemde gebouwen en monumenten. Er zijn hier onnoemelijk veel monumenten; een voor Abraham Lincoln, een voor de tweede wereldoorlog, een voor de Vietnam oorlog en ga zo maar door. Na een mooie rit stapten we uit bij Arlington Cemetery. Hier liggen de Kennedy’s en vele veteranen begraven. Inmiddels was het helemaal opgeklaard en scheen het zonnetje lekker. Arlington is ontzettend groot, zo groot dat je een rondleiding met een treintje kan krijgen. Dat ging ons toch wat te ver, we wilden tenslotte alleen even een impressie krijgen van deze begraafplaats. We bezochten het graf van John F. Kennedy en zijn familie. Nadat we nog wat hadden rondgelopen gingen we terug naar de bus. We stopten in het centrum van de stad en liepen vervolgens naar het Museum of American History. Hier hebben we een uurtje rondgewandeld. Hier vind je wederom een schat aan informatie en geschiedenis. De keuken van Julia Child was voor ons wel het hoogtepunt. We hebben de afgelopen dagen te veel gezien en gehoord om nog veel informatie in ons op te nemen. Toen we weer buiten stonden, zochten we een Starbucks voor een frap en neusden we nog wat rond in wat toeristenwinkeltjes. Om half vijf zijn we met de metro teruggegaan naar Laurel. We haalden nog wat boodschapjes voor ons avondmaaltje. De rest van de avond hebben we gevuld met het plannen van een route naar Lancaster en Philadelphia, blog typen en zappen.

Donderdag 29 oktober
We hebben weer een dag in de auto achter de rug. Vanochtend reden we om negen uur weg uit Laurel, op weg naar Lancaster, Pennsylvania. In de omgeving van Lancaster woont een grote groep Amish. Deze Christelijke gemeenschap gebruiken geen elektriciteit en leven op zeer traditionele wijze. Na twee uur rijden kwamen we in Lancaster aan. We zochten het bezoekerscentrum op en kregen wat informatie over de Amish en waar we het beste naar toe konden gaan. Al snel reden we het op het platteland en links en rechts reden er mensen met paard en wagen. Het is bijna niet te bevatten dat deze mensen nog op deze manier leven. Overal hing de was aan de waslijn en reed men met paard en wagen. Al gauw kwamen we bij een farmers market. We namen een kijkje, hier werden allerlei versproducten verkocht. We reden door naar een plaatsje waar we een rondleiding kregen door een Amish huis. We leerden over de klederdracht en de gebruiken van de Amish. Alle winkeltjes en giftshops in dit gedeelte waren erg toeristisch. De Amish weten wel hoe ze zaken moeten doen….. Na ons bezoekje reden we nog een stuk over het platteland. We keken onze ogen uit, we konden bijna niet geloven dat dit nog echt bestond! Al snel reden we door naar Philadelphia. We hebben een hotel net buiten Philadelphia. We raakten een klein beetje verdwaald, maar met een beetje richtingsgevoel en gepuzzel kwamen we uiteindelijk toch op de plaats van bestemming. Weer gelukt zonder GPS!

Vrijdag 30 oktober
Weer een nieuwe stad voor de boeg; Philadelphia, of Phillie, zoals de locals het noemen. We namen de bus naar de stad en stapten uit bij het historische gedeelte van de stad. Onderweg hadden we al een impressie gekregen van de stad en we waren het er over eens; deze stad verdient geen schoonheidsprijs. In het historische gedeelte zijn een aantal bekende dingen te zien; The Liberty Bell en Liberty Hall. Hier werd de Declaration of Independence getekend na de Amerikaanse burgeroorlog. Toen de declaration was getekend, werd de Liberty Bell geluid. De Liberty Bell staat symbool voor vrijheid en onafhankelijkheid. De bel staat o.a. op de Amerikaanse postzegels afgebeeld. We liepen (lees; raceten) langs de bel en langs Liberty Hall. Misschien raken we een beetje verwend, maar we hebben de laatste tijd zoveel gezien dat we deze plaats wat minder interessant vonden dan wat we al hebben gezien. Philadelphia is verder niet aantrekkelijk voor toeristen, er is weinig te zien en te doen. We besloten door te lopen naar downtown Phillie om te shoppen. We moeten wel een beetje op onze portemonnee en vooral op de ruimte in onze koffer letten, maar we moesten nog wat laatste dingen inslaan. Ook de winkels hier zijn niet zoals we zijn gewend; er is weinig keus. Gelukkig vonden we een H&M en een Aldo. Zo hebben we wat rondgestruind en halverwege een stop gemaakt bij de Starbucks. Om drie uur waren we het zat en liepen we terug naar de bushalte. Eenmaal in de bus werd ons beeld van Philadelphia nogmaals bevestigd, we zaten in een bus met vreemde snuiters. Naast ons zat een oud vrouwtje met een bling bling rollator, gehuld in het rood. Ze had een grote koptelefoon op en zat te swingen en te zingen, zonder dat ze het hoorde ging er een alarm in haar zak af die de hele busrit afging. Wij waren even bang dat ze een gedetineerde was die over ‘de grens’ ging. Toen we moesten overstappen voelden we ons al helemaal niet meer prettig. Het zag letterlijk en figuurlijk zwart van de gangsters en ongure types. Tegenover ons zat een moeder die haar kinders flink aanpakte. Het lijkt wel of de mensen hier allemaal geen leuk leven hebben. De stad is grauw en somber en de mensen onvriendelijk. We waren blij toen we weer veilig in ons tijdelijke verblijf waren. Philadelphia stond in eerste instantie niet op de planning, maar omdat we tijd over hadden, hebben we hier toch maar een stop gemaakt. Ach ja, weer een ervaring rijker en nu hebben we ook een hele andere kant van de samenleving gezien.

Morgen (zaterdag) rijden we naar New York! We hebben er veel zin in. Het leuke is dat het morgen Halloween is. Morgenavond zijn we hoogst waarschijnlijk op Times Square te vinden tussen alle feestgangers en verklede mensen. Zondag is de Marathon van New York. Mijn nicht Yvonne is in de stad omdat haar partner meeloopt. We hebben zondag afgesproken. Woensdagavond vliegen we dan eindelijk naar Nederland! Ik kijk er echt naar uit! Wie weet plaats ik voor die tijd nog een blog en anders plaats ik hem zeker in Nederland. Tot heel snel!
Liefs Janneke