Aloha from Hawaii

Aloha lieve mensen.
Ons Hawaii avontuur zit er al weer op. Inmiddels zitten we al weer in Boston na een lange, lange reis. We zaten in totaal 11 uur in het vliegtuig. Het verblijf op Hawaii is veel te snel voorbij gegaan maar we hebben ontzettend veel kunnen zien en doen. Jullie begrijpen al dat er dit keer weer een lang verhaal voor jullie klaar staat…. Succes met lezen, naar beneden scrollen is toegestaan!
Voor foto’s:
http://picasaweb.google.nl/jansje88/Hawaii#
http://picasaweb.google.nl/jansje88/HawaiiFotoSVanMandy#

Woensdag 14 oktober
Vanochtend zijn we vroeg opgestaan. We hebben beneden ontbeten en hebben wat informatie opgevraagd over de Waikiki Trolley. We besloten een tour te doen die ons over een gedeelte van het eiland zou leiden. Om kwart over tien vertrokken we en al gauw bleek dat we te maken hadden met een niet al te vriendelijke chauffeuse. Volgens mij is dit de Hawaiiaanse mentaliteit want in de loop van de dag kwamen we nog meer van dit soort prikkelbare types tegen. We reden eerst door downtown Honolulu en reden langs Waikiki Beach. We verwachtten een schitterend strand maar niets was minder waar. Waikiki Beach is een aangelegd strand aan een drukke weg met op de achtergrond niets anders dan hotels. We reden door naar een krater. Door een tunnel kwamen we in het midden van de krater terecht. We reden door langs de kust naar Hanoama Bay, dit is inmiddels een beschermde baai. We stopten om wat kiekjes te schieten en moesten vervolgens weer verder. Hanoama Bay is echt zoals je het in films ziet; supertropisch, een echt bounty strand, palmbomen, een wit strand en een strakblauwe zee. Onderweg keek ik mijn ogen uit, ik zag bloemen en bomen die ik nog nooit had gezien; zo kleurrijk en zo tropisch, ongelooflijk! Na twee uur kwamen we terug op Waikiki Beach. We hadden de strandspullen mee en besloten wat uurtjes te vertoeven op het strand. Zo lagen we onder een palmboompje een boekje te lezen, muziek te luisteren en mensen te kijken. Het water is hier warm, echte verkoeling vind je dus niet echt. Na twee uur luieren besloten we op een andere Trolley te stappen. Een historische tour door downtown Honolulu. Dit was echt een aanfluiting, we reden door de ghetto’s en langs oude, vervallen gebouwen. Historisch in de zin van oud en krakkemikkig ging wel op. Honolulu is geen mooie stad. Waar de hotels staan is het goed onderhouden, maar zodra je buiten het toeristische gedeelte komt, is het oud en slecht onderhouden. Om zes uur kwamen we weer bij het hotel en flansten we weer een maaltje in elkaar.

Donderdag 15 oktober
Vandaag vliegen we naar het eiland Maui. ’s Ochtends gingen we even op pad om wat kaarten en postzegels te halen. Om vijf voor twee zou onze vlucht naar Maui zijn en om twaalf uur werden we opgehaald door een shuttle, we konden deze ochtend dus niet zo veel doen. Gelukkig kunnen we de koffers in het hotel laten staan. We verblijven vier dagen op Maui en komen daarna nog twee nachten terug in dit hotel. Eenmaal op het vliegveld, maakten we kennis met de Hawaiiaanse planning. De kofferlabels en boardingpass werd met de hand uitgeschreven en de koffers moesten we zelf op de lopende band zetten. Zoals je begrijpt, ging het allemaal niet zo heel vlot. Om kwart over een waren we bij de gate en al gauw bleek dat we een half uur vertraging hadden. Een half uur werd een uur en een uur werd drie uur. Gelukkig had Mandy wat dvd’s in haar tas en hadden we beide onze laptop bij ons dus konden we een film kijken om de tijd te doden. Om half zes vertrokken we eindelijk. De maatschappij heeft maar een aantal vliegtuigjes tot zijn beschikking, een van de vliegmachines (geloof me, het was echt een vliegmachientje) had onderhoud nodig waardoor het hele schema in de war werd geschopt. Zucht…. Na een schitterende vlucht van 25 minuten, kwamen we op Maui aan. We verblijven hier in een bed&breakfast. Ze zouden voor vervoer zorgen. Na een half uur zagen we het busje en deze bracht ons naar Lahaina, een gezellig havenplaatsje op Maui. Eenmaal aangekomen bracht de beste man ons $50 in rekening. Pardon???? Wij waren er van uitgegaan dat dit een service van de Bed& Breakfast was, zo hadden ze het wel doen blijken. Niet dus, het geld vliegt onze knip uit omdat alles hier onwijs duur is. Als toerist word je hier flink afgetroggeld. Het Bed&Breakfast (zonder ontbijt :)) is een huis van een oud echtpaar en onze kamer leek net op een logeerkamer. We waren al lang blij dat we ergens terecht waren gekomen na zo’n verloren dag. De aankomende dagen willen we onze tijd toch wat nuttiger gebruiken.

Vrijdag 16 oktober
Vanochtend waren we weer vroeg wakker. De eigenaresse van het Bed& Breakfast hielp ons bij het maken van een planning. Ze boekte alles voor ons zodat wij echt van onze vakantie konden genieten. Ideaal! ’s Ochtends liepen we naar het centrum van Lahaina. We deden wat boodschapjes en kochten een Hawaiiaanse bloemenkrans. Toen we terug waren in het B&B zochten we onze spullen bij elkaar voor een uurtje op het strand. We zitten vlak bij een rustig strand, sterker nog, we waren de enige op het hele strand. Heerlijk! Na een uurtje bakken, zwemmen, kletsen, luieren en lezen liepen we terug. We zouden naar een hula dinner show gaan en moesten om half vier de bus hebben. Wonder boven wonder was de bus prima op tijd en waren we om kwart over vier op plaats van bestemming. De show was in de ‘tuin’ van een prachtig hotel gelegen aan de kust. Een perfect decor voor een avondje tropisch eten, drinken en dansen. We werden verwelkomd met een Mai Tai, een Hawaiiaanse cocktail. We zaten naast een gezellig echtpaar en raakten aan de praat. Het buffet was heerlijk; traditionele Hawaiiaanse bbq, fruit en salades. Op het podium dansten de Hawaiiaanse dames (inclusief rieten rokjes) en heren de hula en werd er het een en ander verteld over de geschiedenis van Hawaii. Halverwege de avond waagden Mandy en ik ook nog een poging tot de hula dans en betraden we het podium om de heupen los te schudden. Helaas waren wij niet zo soepeltjes als de Hawaiianen. Afin, toch weer een leuke ervaring. De tijd vloog, onder het genot van wat cocktailtjes en lekker eten was het veel te snel voorbij.
Om negen uur namen we de bus terug naar Lahaina.

Zaterdag 17 oktober
De ochtend begon wat paniekerig. We hadden voor vandaag een excursie snubadiven geboekt en moesten om half zeven de bus naar de haven nemen. Ik had de wekker gezet maar op de een of andere manier ging hij niet af. Om zes uur werden we wakker en beseften we ons ineens dat we op pad moesten. We schoten snel in de kleren en haasten ons naar de bushalte. Gelukkig waren we nog op tijd. Om half acht konden we de boot op. We voeren naar een kratereiland zo’n half uur van de kust van Maui. Dit ‘eiland’ is zeer geliefd door duikers door zijn diversiteit aan vissen. Eenmaal aangekomen, zwommen er dolfijnen naast de boot. Heel spectaculair! Na een korte uitleg, werden we versierd met snubadive attributen en konden we gaan duiken. We gingen zo’n 20 voet diep. Door de druk op je oren, moet je iedere halve meter je oren poppen. Eenmaal bij de bodem, zagen we een rifhaai voor ons zwemmen (niet gevaarlijk). We zagen talloze andere bijzondere vissen, koraal, zee-egels en zeekomkommers. Het was zo gaaf! Na vijftig minuten begon het zuurstof op te raken en de lichaamstemperatuur te dalen en zwommen we naar de boot. Op de boot werd lunch geserveerd; Hawaiian bbq. We genoten van een Hawaiiaans kippetje en een wijntje en voeren na een uurtje verder naar de kust. Onderweg zagen we groene zeeschildpadden. Deze kunnen wel honderdvijftig jaar oud worden! Na een hele bijzondere tocht zetten we voet aan wal en reden we met de bus terug naar Lahaina. ’s Middags hebben we lekker aan het zwembad gezeten. Beide licht verbrand en moe. Om half zes liepen we naar het strand voor de zonsondergang. We hadden wat te eten meegenomen en waren klaar voor een spectaculaire zonsondergang. Helaas kwam er een grote, grijze wolk die het voor ons verpestte. Nou ja, verpestte, de oranje en roze tinten in de lucht zorgden toch nog voor een schitterend uitzicht. Toen het donker werd, liepen we het centrum van Lahaina in om wat souvenirs te kopen, ook hier is dat in OVERVLOED! We vonden allebei wat we nodig hadden en besloten nog een cocktail te drinken aan het water. We kwamen bij een gezellig restaurant terecht en vonden een plaats aan het water. De cocktail was heerlijk en de ambiance nog beter! Na een schitterende dag was dit een perfecte afsluiting.

Zondag 18 oktober
Vanochtend ging de wekker weer vroeg. We hebben een auto gehuurd en moesten om half acht met de bus naar het vliegveld om de auto op te halen. Vandaag gaan we de Hana Highway rijden. Deze weg gaat door de bergen en is naar men zegt ‘The highway of heaven’. Om negen uur was alles geregeld en konden we op pad. Men heeft niets te veel gezegd want deze weg is echt adembenemend mooi. Eerlijk is eerlijk; misschien nog wel mooier dan de Hwy 1 in California. Het leek alsof we door de jungle reden. Onderweg kwamen we regelmatig langs spectaculaire uitzichtpunten over de kust. Deze weg vereist wel wat rijervaring. De wegen zijn smal en kronkelig. De gemiddelde snelheid is 20 mijl per uur. Al snel kwamen we een man tegen die kokosnoten verkocht. De afgelopen dagen zijn we al op zoek geweest naar gedroogde kokosnoot of stukjes kokosnoot. Ondanks het feit dat de kokosnoten hier met bosjes aan de bomen groeien, was het vinden van voorgesneden kokosnoot Mission Impossible. We grepen de kans om missie kokosnoot te voltooien met beide handen aan en dronken water uit de kokosnoot en proefden van het vruchtvlees. Mission Accomplished! Op de weg naar Hana stopten we een aantal keer om wat foto’s te maken en om te lunchen. Na een rit van drie en een half uur kwamen we in Hana aan. Het dorp zelf stelt niets voor. Voordat we het wisten waren we er al doorheen. We keerden om en zochten een strand. Volgens een reisgids moesten we ergens van de Hana Highway af om bij een rustig, voor veel toeristen onbekend strand te komen. We reden door een dorpje midden in de jungle. Deze mensen leven nog echt primitief! Al snel kwamen we bij een rotsstrandje met was gras. De lokale bevolking was hier aan het vissen. Wij streken neer om even bij te komen van de lange rit. Na een half uurtje waren we weer klaar voor het laatste stuk terug. We wilden wel langer blijven maar we hadden nog een lange weg terug voor de boeg. De wegen hier zijn slecht verlicht en dus wilden we voor dat het donker weer in Lahaina zijn. Tja, het is niet met foto’s of woorden uit te leggen hoe mooi het was, daarvoor moet je echt zelf gaan. Om half zes waren we terug in Lahaina en deden we boodschappen voor ons diner. We worden steeds inventiever. Met alleen een magnetron tot onze beschikking komen we toch steeds een heel eind. Na het eten gingen we nog even het dorp in voor een cocktailtje. Wederom een zeer geslaagde dag!

Maandag 19 oktober
Vanochtend werden we allebei om zes uur wakker. We hebben in de tuin ontbeten en onze spullen gepakt. Om acht uur verlieten we Lahaina en reden we naar het vliegveld. We moesten de auto om negen uur droppen. Keurig op tijd leverden we de auto af en werden we met een shuttle naar de terminals gebracht. We checkten in voor onze vlucht naar Honolulu (wederom alles met de hand) en gaven de koffers af. Onze vlucht gaat pas om half een, maar aangezien we de auto vroeg moesten afleveren waren we al vroeg op het vliegveld. We dronken een frap bij Starbucks en liepen vervolgens alvast naar de gate. Na een half uur vertrok er een vliegtuigje naar Honolulu, we konden nog mee! In een enthousiaste bui besloten we mee te gaan. Wat een heerlijk idee, twee uur eerder vliegen en niet meer hoeven te wachten. Aan boord beseften we ons ineens dat we alsnog op het vliegveld van Honolulu moesten wachten omdat onze koffers wel met de andere vlucht meegingen. Op Honolulu Airport hebben we geduldig op onze koffers gewacht (die dus twee uur later aankwamen) en namen we vervolgens een shuttle naar ons hotel. We moesten nog even in het hotel wachten omdat we pas om drie uur op onze kamer konden. Eenmaal op onze kamer hebben we een snorkel/ surf excursie voor de volgende dag geboekt. We hebben nog wat inkopen bij een supermarkt gedaan en hebben de rest van de avond op de kamer gezeten. Weer een verloren reisdag. Morgen is alweer de laatste dag van ons Hawaii avontuur. Time flies….

Dinsdag 20 oktober
Vanochtend werden we om acht uur opgehaald voor onze snorkel en surf excursie. We reden naar de noordkust van Ohau. Onderweg zagen we vanuit de verte Pearl Harbor en reden we langs de Dole ananas plantage. Even een vraag voor om jullie algemene kennis te testen. Waar groeit een ananas aan? Wees eerlijk en plaats even een reactie. Googlen is niet toegestaan. We kwamen bij een mooi strand waar we snorkelspullen kregen. We hadden twee en een half uur om ons te vermaken op het strand. De stroming is enorm sterk dus het kostte ons wat moeite om het water in te komen. Eenmaal in het water zagen we de meest uiteenlopende vissoorten. Ook Nemo zwom nog even voorbij (zeker verdwaald?). Na een half uurtje snorkelen gingen we lekker bakken op het strand. Op het strand was een hoge rotspartij waar je van af kunt springen. We zetten beiden ons beste beentje voor en besloten ook een sprong in het diepe te nemen. Best leuk! Na ons verzetje pakten we de snorkelspullen weer om nog een laatste keer te genieten van de wondere onderwater wereld. Om kwart voor een werden we weer opgepikt door het busje en reden we door naar een strand waar zeeschildpadden liggen te zonnen. Helaas hadden we geen geluk en lagen ze niet op het strand. Wel zagen we een hele groep in de branding drijven. Wist je dat er een boete van, jawel, $25.000 staat op het aanraken van deze dieren. Dit is een beschermd diersoort. Al snel reden we weer verder naar een plaats waar je kon surfpeddelen. Dit is een ware hype op Hawaii. Je staat op een surfbord en peddelt met een roeispaan. We waagden een poging en het ging ons heel goed af. Na een uurtje peddelen, vallen en opstaan zetten we weer voet aan wal en reden we verder naar een historisch dorpje. Om kwart over drie reden we terug naar Honolulu. Op de weg naar Honolulu zagen we verschillende regenbogen. Het regende in de bergen. We liepen terug naar ons hotel. Onderweg kregen we te maken met een tropische regenbui, alvast even wennen aan het Nederlands klimaat. ’s Avonds hebben we onze spullen voor de reis naar de oostkust gepakt en hebben we nog een Mai Tai gedronken. In Nederland is het inmiddels al woensdag (12 uur tijdsverschil) en dus belde ik naar Willemijn en Richard om ze te feliciteren met Elise. Vandaag is een bijzondere dag, mijn kleine nichtje wordt 1 jaar!!! Het is wel heel vreemd dat ik kleine Elise nog nooit heb gezien en dat ze nu haar eerste verjaardag viert. Nog even en ik kan Elise leren kennen. Wat zal dat een feest zijn!

Pfffff, wat een verhaal he? Mijn complimenten als je het echt helemaal hebt gelezen. Vandaag zijn we dus aangekomen in Boston. Een beetje van slag doordat we een nacht hebben overgeslagen en 11 uur in een vliegtuig hebben gezeten, hebben we vandaag een hangdag ingelast. Morgen gaan we de stad in Aan de oostkust gaan we Boston, Harvard, Yale, Washington DC en New York bezoeken. Nog maar twee weken en dan zijn we weer terug in Nederland! Zoals zo vaak gezegd; ik kan het me nog niet voorstellen maar kijk er wel enorm naar uit. Volgende week lezen jullie weer meer.

Liefs Janneke