New York,

Lieve allemaal,
Ik ben vanochtend met een hele vreemde kriebel in mijn buik opgestaan. Ik ben zenuwachtig om naar huis te gaan. Vandaag hebben we nog een dag in de stad en vanavond om tien voor elf vliegen we naar Nederland. Hoe zal het allemaal gaan? Ik ben heel benieuwd. De kriebel in mijn buik wordt in de loop van de ochtend steeds erger. Ik werd vroeg wakker en kon niet meer slapen. Zometeen zoeken we nog wat afleiding in de stad en vanavond slepen we voor de laatste keer met al onze koffers! Heerlijk!
Voor foto’s:
http://picasaweb.google.nl/jannekeavandijk/NewYork#


Zaterdag 31 oktober (Halloween)
Vandaag zijn we in New York aangekomen na een zeer frustrerende en vermoeiende dag. Om 11 uur reden we weg uit Maple Shade. We vonden in een keer de goede weg, zelfs in hartje New York! Eenmaal bij ons hostel, bleek dat we overgeboekt waren naar een ander hostel in de buurt (Joost mag weten waarom….) We reden netjes naar het hostel, daar aangekomen werd ons op een zeer onvriendelijke, korte toon verteld dat we nog niet in konden checken. Ik vroeg of we onze koffers ergens neer konden zetten zodat we in de tussentijd naar het vliegveld konden rijden om de auto terug te brengen. Dat kon alleen in de kluisjes, toen ik haar vertelde dat we zes(!) koffers hadden, kregen we met pijn en moeite de sleutel van de kamer. Mandy moest bij de auto blijven aangezien we geen legale parkeerplek konden vinden. Ik heb dus de koffers naar boven gesleept. Overhit en moe kwam ik bij de auto en reden we naar JFK airport. Ook het vliegveld vonden we in een keer. Toen we onze auto wilden afgeven bleek dat we nog moesten tanken…. Helemaal vergeten. We reden naar het dichtstbijzijnde tankstation en gooide de tank vol. Eindelijk waren we de auto kwijt en gingen we met het vliegveldtreintje naar het metrostation. Aan het eind van de rit bleek dat we vijf dollar moesten betalen om het station te verlaten. Heel vreemd. Al snel pakten we de metro naar downtown Manhattan. Na een eindeloze rit met vier keer overstappen kwamen we bij de plaats van bestemming. We waren beide even in een grafstemming. Al dat slepen, al die verassingen onderweg, alles uitzoeken is soms wel vermoeiend (geloof me, ik vertel nu de korte versie van het verhaal, we kwamen allerlei beren op de weg tegen (figuurlijke)
’s Avonds hebben we een hapje gegeten op Broadway. De New York stemming begon er eindelijk een beetje in te komen. Om ons heen liep iedereen verkleed; schattige kids, dronken jongemannen, dames en oude mensen. Wij hebben het vanuit het restaurant toegekeken.

Zondag 1 november
De tijd is vannacht een uurtje achteruit gegaan. Mijnheer Bush heeft een aantal jaar geleden besloten dat dat in de Verenigde Staten een week later moest gebeuren om een week lang een uur te winnen op Wall street (zie wat er van is gekomen……..)
We werden vroeg wakker en ontbeten op onze kamer. Al snel waren we klaar om op pad te gaan. We liepen naar Central Park, dat zit om de hoek van ons hostel. Ons plan was eigenlijk om deze maand wat vaker te gaan sporten zodat we in Central Park konden hardlopen, daar is weinig van gekomen….. Dat laten we maar aan anderen over. Om twaalf uur had ik met mijn nicht afgesproken. Na wat heen en weer gesms en gewandel kwamen we elkaar anderhalf uur later eindelijk tegen in Central Park. Er doen 45000 mensen mee aan de marathon. Ook de Nederlanders zijn goed vertegenwoordigd. Yvonne stond Mark aan te moedigen tussen alle Hollanders (natuurlijk in het oranje gehuld)
Mark was net voorbij gekomen, dus ik heb hem niet zien lopen helaas. We liepen naar de finish waar we Mark al snel zagen. Opvallend was dat hij er nog redelijk fit bij liep. Wat een prestatie! We hebben even gekletst en vervolgens hebben Yvonne, Mandy en ik nog een plek gezocht waar we nog een wijntje konden drinken. We kwamen in een Chinees restaurant terecht en vertelden dat we alleen wat wilden drinken. Er werd meteen een karaf wijn op tafel gezet (zonder het te vragen). Al snel kwam iemand onze bestelling opnemen waarop we antwoordden dat we alleen wat wilden drinken. De eigenaar van het restaurant kwam naar onze tafel en zei dat we moesten gaan. We hebben ons wijntje snel naar achteren geslagen en zijn maar gegaan (we mochten niet te betalen, we moesten alleen zo snel mogelijk ophoepelen…..heel vreemd) Na deze bizarre ervaring, namen we afscheid van Yvonne en gingen Mandy en ik samen verder. We zochten een bioscoop in de buurt omdat we allebei nog graag naar de film van Michael Jackson wilden. Voor de film hebben we nog ergens een hapje gegeten en daarna genoten van de film. Wat was het toch een geweldige artiest! Onder de indruk van zijn dans en zang liepen we weer terug naar het hostel.
Maandag 2 november
Vanochtend weer vroeg uit de veren. We gingen met de subway naar Times Square. We wilden in eerste instantie een hop on hop off tour doen, maar deze bleek erg duur te zijn. We hebben benen, een metrokaart en een kaart van de stad, dus we besloten om onszelf door de stad te leiden. We liepen eerst wat rond over Times Square, de M&M shop hebben we natuurlijk ook even bezocht. Vier verdiepingen vol met M&M souvenirs en prullaria, de economie draait hier nog steeds op volle toeren! De volgende stop was Rockefeller Centre en St Patricks Cathedral. We liepen wat rond en vervolgens gingen we met de subway naar Ground Zero. We liepen om het gat heen en bezochten de kerk die er naast staat en het Ground Zero museum. Het blijft indrukwekkend maar ook heel onwerkelijk om daar rond te lopen. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat hier twee torens hebben gestaan. Na ons bezoekje aan het museum gingen we door naar Wall Street. Omdat het een bekende straat is, is het leuk om even rond te lopen maar uiteindelijk is er niet zo heel veel te zien. Wat mannen in pak en een hoop toeristen, that’s it. Na Wall Street gingen we naar Battery Park. We wilden met de ferry naar het Vrijheidsbeeld en Ellis Island, helaas waren we al te laat en konden we niet meer mee met de ferry. We hebben maar meteen tickets gehaald voor morgen. In de verte zagen we het Vrijheidsbeeld staan, ze staat er gelukkig nog steeds! Ik zie haar dit jaar al voor de derde keer staan! Voor de zoveelste keer namen we de subway, dit keer naar Brooklyn. We wandelden over de Brooklyn Bridge naar Manhattan. Een leuke wandeling, maarre…… het is geen Golden Gate Bridge…… Vanaf de brug heb je een mooi uitzicht over Manhattan en in de verte zie je het Vrijheidsbeeld staan. Moe en koud gingen we aan het eind van de middag weer richting ons hostel. We besloten weer naar de bioscoop te gaan en aten eerst een hapje. Dit keer gingen we naar Amelia; het verhaal over de eerste vrouw die over de Atlantische Oceaan vloog. Een prachtig verhaal, helaas geen goed einde zoals we allemaal weten.

Dinsdag 3 november
Na een relaxte ochtend achter onze laptop en bij Starbucks namen we de subway naar Battery Park. We hadden tickets voor de ferry naar het Vrijheidsbeeld. Na een uitgebreide security check stapten we op de boot en voeren we steeds dichter naar het eiland met het alom bekende beeld. Eenmaal op het eiland hebben we tussen de talloze toeristen ontelbaar foto’s genomen. Het is toch wel gaaf om haar dan nu van dichtbij te zien staan. Na ons bezoekje aan dit eiland, voeren we door naar Ellis Island. Hier kwamen vroeger alle immigranten binnen en werden de mensen uitgebreid gecheckt op gezondheid en verstand. Ongelooflijk wat deze mensen allemaal moesten doormaken om in het ‘beloofde land’ te komen. Men geloofde dat goud hier op de straat lag maar werden geconfronteerd met de werkelijkheid. Het was een interessant bezoekje. Om vier uur zetten we weer voet aan wal en reden we door naar Times Square. We wilden dit jaar afsluiten met een NY prime rib bij het Hard Rock Cafe. We kregen een overheerlijk maaltje voorgeschoteld. Toen we ’s avonds nog even over Times Square liepen, kwam even het besef dat het nu echt bijna voorbij is. De laatste keer genieten van de Amerikaanse bombarie op Times Square. Een prachtige afsluiter! Eenmaal weer in ons hostel hebben we de laatste hand gelegd aan onze koffers en ons klaargemaakt voor de laatste nacht in de Verenigde Staten.

Om mijn blog nog compleet te maken zet ik deze week nog een korte update over mijn thuiskomst online. De meesten van jullie zal ik nu heel snel zien!
Tot snel!
Liefs Janneke