Maart week 4

Lieve allemaal,

Een week met ups en downs zit er weer op. Mijn ouders zijn weer terug in Nederland en zijn goed aangekomen. De afgelopen week vond ik het soms wel lastig om me te beseffen dat ik de komende zeven maanden echt niemand meer zal zien van het thuisfront. Aan de andere kant heb ik deze week schitterende plannen gemaakt voor de komende maanden en heb ik er nog steeds veel zin in. Nu het bezoek van mijn ouders er op zit, is het tijd om me weer op andere dingen te richten en aan de andere kant terug te kijken op een fantastische tijd! Ga weer lekker zitten voor een kijkje in mijn turbulente week.

Vrijdag 20 maart
Na een lange werkdag voor mij kwam Robert terug uit Nederland. Renee haalde hem vanavond van het vliegveld. Ik bleef thuis met Tom en Nirea en heb pannenkoeken gebakken. Rond half negen kwamen Robert en Renee thuis. Robert had een koffer vol met Nederlandse versnaperingen en boeken mee. Ik had een voorraad voorleesboeken ‘besteld’ voor de kinderen. Ik kan nu weer volop voorlezen uit o.a. Floddertje en Lekker Weertje Koekepeertje. Voor mij zat er nog een voorraad Katja snoepjes bij, mijn verslaving in Nederland. Na een half uurtje ben ik de deur uit gegaan om naar San Fransisco te rijden. Annemiek hield haar afscheidsfeestje in een chique loungebar. Zij heeft bijna een jaar stage gelopen in het Hilton, voor haar zit het er nu op. Martha, Mandy en Joris waren ook gekomen. We hebben wat gekletst en uiteindelijk nog even een dansje gewaagd in een zeer warme danskelder. Het ‘bling bling’ en gangstaaaa gehalte lag erg hoog. Flauwe bubbling- en rapmuziek schalde uit de speakers. Op de een of andere manier kan ik daardoor niet echt in hogere sferen komen en was ik het na een uurtje wel zat. Binnenkort ga ik voor het echte werk, er draait dan een dj in een club in San Fransisco. Daar zal ik me ongetwijfeld beter vermaken. Na afscheid te hebben genomen van Annemiek heb ik Mandy en Joris thuis gedropt. Voor het eerst reed ik in mijn ‘jammelbak’(alleen insiders kennen deze term) door de straat waar Mandy woont. Dit is een van de meest steile straten in San Fransisco. Vervolgens door naar Berkeley om Joris voor de deur af te zetten. Om drie uur was ik thuis. Ik had een kort nachtje in het vooruitzicht want Robert zet me morgen af in San Fransisco. Hij vertrekt alleen al om tien uur!

Zaterdag 21 maart
Het opstaan verliep redelijk moeizaam. Een kop koffie doet soms wonderen, maar was dit keer niet genoeg om me helemaal wakker te krijgen. Om 11 uur stond ik op Market Street in San Fransisco. Het was fris dus ik was blij dat ik op het laatste moment had besloten om toch mijn jas mee te nemen. Ik haalde nog een kop koffie bij de Starbucks voor een extra cafeïne shot en liep vervolgens naar de Westfield Mall. Daar had ik met Joris, Rik, Mandy en Hedi afgesproken. Hedi blijft vanavond bij me slapen omdat ze een eindje moet reizen om in San Fransisco te komen. Ze woont in Davis; DE fietsstad van Californie en vooral bekend om zijn University. Ik was uiteraard te vroeg op de plaats van bestemming maar ik vermaakte me prima met het observeren van mensen. Er loopt heel wat interessant volk rond in zo’n stad en de mensen maken de stad! Na een tijdje kwam Hedi aanlopen en niet lang daarna verscheen Mandy ook. We besloten om alvast een Starbucks op te zoeken zodat Joris, Rik en zijn vriendin ons daar konden ontmoeten. De vriendin van Rik is uit Nederland overgekomen om Rik te bezoeken en ze moest door onze kritische ballotage. Met NOG een cafeïne shot in m’n hand kletsten we wat en bespraken we de week. Na de koffie en een lunch in Westfiel Mall vertrokken we naar Pier 39 en Fishermans Wharf. Omdat de vriendin van Rik er was, deden we deze toeristische trekpleister nog maar eens aan. Na een middagje rondstruinen in de stad, scheidden onze wegen en gingen Hedi en ik met de BART naar Martha. Martha moest vandaag werken dus kon ons niet vergezellen in de stad. We hadden afgesproken om met z’n drieën nog een hapje te eten bij haar in de buurt. Martha had een restaurant gevonden waar ze glutenvrije pizza hadden! Ik kon uit alle soorten kiezen en ze hadden zelfs glutenvrij BIER!!!!!!! Whaaaat? Je begrijpt dat ik mijn lol niet op kon en heerlijk heb zitten eten. Omdat ik de pizza niet opkreeg heb ik de helft meegenomen naar huis. Na een hoop grappen en grollen gingen Hedi en ik met de BART richting Walnut Creek waar Renee ons ophaalde van het station. We hebben thuis Nederlandse tv gekeken en een wijntje gedronken.

Zondag 22 maart
Om half negen werd er op mijn deur geklopt. Nirea was gisteravond ziek geworden en ik had aangeboden om een uurtje op haar passen. Renee moest Robert weer naar het vliegveld brengen omdat hij dit keer een week naar San Diego moet voor zijn werk. Tom ging met ze mee en Nirea bleef thuis. Al snel kwamen Renee en Tom weer thuis en hebben Hedi en ik lekker ontbeten. Vervolgens gingen we nog even naar de Starbucks in San Ramon. Daarna heb ik haar naar het BART station gebracht in de buurt van Oakland. Ik was nog nooit naar dit station gereden maar vond het toch zonder de GPS!!!!!!!!!!!!!!! Joepie, Janneke begint hier wegwijs te raken en kan de weg vinden. Na lange tijd ken ik de snelwegen en knooppunten uit mijn hoofd en kan ik langzaam afscheid gaan nemen van de TomTom.
Toen ik thuis kwam heb ik een paar uurtjes op Nirea gepast zodat Renee en Tom even naar buiten konden. ’s Avonds hebben Renee en ik de restjes van de pizza opgegeten en heb ik ’s avonds lekker niks gedaan.

Maandag 23 en dinsdag 24 maart
Het begin van een nieuwe week. Maandag was Nirea nog een dagje thuis. Ondanks het feit dat we de hele dag binnen moesten blijven, vloog de dag om. We hebben geknutseld en een poppenvoorstelling gemaakt over ‘rupsje nooitgenoeg’. Er stond een leuk lesidee op internet. (voor de geïnteresseerden in onderwijsland: http://www.dltk-teach.com/books/hungrycaterpillar/felt_fun.htm)
Dinsdag ging Nirea weer naar school en kon ik eindelijk de sportschool weer bezoeken. Ana stond zich al in het zweet te werken. Samen ploeteren gaat beter want gedeelde smart is halve smart. ’s Middags begon Tom te klagen over buikpijn. Toen hij na zijn middagdutje wakker werd, was het nog niet over. Ik begon wat moedeloos te raken. Is net het ene kind beter, begint het andere kind weer. Na een tijdje kwam de ‘ellende’ er allemaal uit. Ik zal jullie de details maar besparen omdat ik mijn trouwe lezers niet kwijt wil raken :). Het is zo sneu dat Tom en Nirea zo veel ziek zijn. Omdat ik niet alleen medelijden had met de kids, maar ook met mezelf, begonnen de tranen te komen en moest ik alle moed bij elkaar rapen om niet in huilen uit te barsten. Uit pure ellende heb ik Renee gebeld. Gelukkig kwam ze al snel naar huis. Helaas begon zij zich ook steeds slechter te voelen en lag ze binnen een uur ook gevloerd op de bank naast Tom. Wat een ellende! Ik heb gekookt voor Nirea en mezelf en zo zaten we met z’n tweeën aan tafel, de rest van de avond was ik ‘back up’ voor Renee en heb ik haar ‘geassisteerd’ toen Tom en Nirea naar bed moesten. Nu maar hopen dat morgen het tij gekeerd is. Wat een dag! Ik kon hem wel omkijken….. (Marlis)

Woensdag 25 maart
Vanochtend ben ik een half uurtje langer in bed gebleven. In plaats van half zeven, zeven uur (!!!!!!) De kinderen worden tegenwoordig wat later wakker en Renee ging niet naar haar werk omdat ze zich nog steeds niet lekker voelt. Tom bleef ook thuis. Omdat Renee er was kon ik toch even naar de sportschool en een korte belronde doen met het thuisfront. Richard, mijn zwager, was jarig en daar moest ik eventjes voor zingen. Op verzoek van Richard heb ik een SUV voor hem over laten vliegen uit The States ;-) Vandaag zag ik het weer helemaal zitten. Ik heb gisteravond nog een ticket naar Chicago geboekt met Martha en van de week boek ik met Mandy Las Vegas. Dat zijn mooie vooruitzichten! Het begint tijd te worden om mijn vertier wat verder te zoeken. Na zo’n lange tijd ken ik de omgeving en de stad San Fransisco aardig goed en wordt het weer tijd voor nieuwe dingen.
Ondanks het feit dat Renee thuis was, verliep de dag gewoon.’s Avonds ben ik nog even achter mijn laptop gedoken voor mijn studie. Mijn essays krijgen nu een extra dimensie dankzij een leuke verassing per post; een studieboek over essays schrijven. Bedankt!

Donderdag 26 maart
Tja, Do I need to say more? Het is weer donderdag, dat betekend dus weer; ‘Lijst bai? Sambal bai?’ Ik heb vanmiddag eerst een playdate met Melissa staan; een klasgenootje van Tom en Nirea. Dat betekend voor mij ‘poekelen’ over koetjes en kalfjes met Michelle (Melissa’s moeder). Zo’n middag vliegt dan om. Zodra Renee thuis kom, spring ik weer in de auto om naar Walnut Creek te rijden voor een Aziatisch onderonsje met Martha. Jammer genoeg draaien er op dit moment niet zoveel leuke films in de bioscoop dus dat gedeelte slaan we denk ik weer over. Donderdagavond zorgt altijd voor een ‘pre- weekend’ gevoel. Heerlijk!

De week zit er weer bijna op! Morgenavond ga ik eens echt stappen in San Fransisco met Ana. Zij is dit weekend alleen thuis en ik blijf bij haar slapen. Voor zaterdag staat er een picknick met Mandy, Martha en Rik op de planning. Vervolgens blijf ik bij Mandy slapen zodat we EINDELIJK samen bij kunnen kletsen. Volgende week donderdag beloof ik weer een verslag van mijn gebeurtenissen. Tot dan! Goed weekend, enne, vergeet niet een reactie achter te laten!

Liefs Janneke