Lente in San Ramon

Lieve iedereen,
Another week in San Ramon en wat is hij weer heerlijk. Langzaam maar zeker kan ik me voorstellen dat de zomers hier echt HEET kunnen zijn. De laatste week is het al lekker warm en nu is het nog maar voorjaar. De kinderen zijn goed gehumeurd, ik heb mijn slaaptekort ingehaald en mijn garderobe heeft een nieuw thema; Knalkleuren. Afgelopen week heb ik met veel plezier weer een heleboel leuke reacties en mailtjes gelezen! Bedankt. Het weekend begon matig, maar de rest van de week heeft deze baaldagen dubbel en dwars goed gemaakt. Ach, hier weer een update van een au pair in San Ramon.

Vrijdag 27 maart
Na een hoop gedoe met zieke kinderen (die nu inmiddels weer helemaal fit zijn) is Janneke het volgende slachtoffer. Mijn weekend begon deze week extra vroeg. Tegen al mijn principes in, heb ik in de loop van de middag Renee gebeld of ze naar huis kon komen zodat ik mijn bed in kon duiken. Gelukkig stond ze al snel op de stoep en kon ik mijn arme lijf te ruste leggen ;-). Ik baalde flink, want ik had met Ana afgesproken om te stappen in San Francisco. De plannen zijn dus wederom uitgesteld. Verder moest ik helaas mijn plannen voor morgen ook afblazen. We zouden gaan picknicken in het Golden Gate Park en ik zou daarna bij Mandy blijven slapen. Volgende week weer een nieuwe kans…..

Zaterdag 28 maart
Do I need to tell more? Ik heb een dagje in mijn bed gelegen. Uitzending gemist gekeken, geslapen, mailtjes verstuurd, geslapen, boekje gelezen en zo af en toe een hapje eten. ’s Avonds heb ik met Robert en Renee film gekeken. Toevallig moest ik deze week voor het onderdeel literatuur van mijn studie een film kijken van een bekende Amerikaanse schrijver en toverde Renee een film van die schrijver uit de kast. Op zaterdagavond (!!!!) heb ik me dus als voorbeeldig studentje nog nuttig gemaakt voor mijn American Studies!

Zondag 29 maart
Inmiddels was ik gerevalideerd van mijn ‘mini-griepje’ en kon ik het weekend toch nog mooi afsluiten met een dagje San Francisco. Ik werd al vroeg op het BART station afgezet door Robert. In San Francisco moest ik nog even wachten tot Martha kwam. Ik heb me geïnstalleerd op een bankje aan het water, frappucino in de hand, boekje erbij, zonnetje op mijn bol, een klein briesje en een prachtig uitzicht, haaaaaah dat is pas leven. Na een tijdje kwam Martha en liepen we naar Pier 39 waar Mandy op hetzelfde idee was gekomen. Ook zij zat lekker in het zonnetje te wachten. Zo liepen we al kletsend naar Fishermans Wharf. We haalden bij de Wallgreens een hapje en een drankje en zo waren we klaar om in een parkje neer te strijken en gewoon te genieten. Een M&M paaseitje, Starbucks en twee lieve vriendinnen om me heen deden me het slechte begin van het weekend weer vergeten. We hadden om vijf uur met Rik afgesproken bij de Westfield Mall en dit keer besloten we niet de bus, tram of benenwagen te nemen naar Market Street, maarrrrr, jawel de Cable Car. Na zes maanden San Francisco te hebben doorkruist, was dit slechts mijn tweede keer in de Cable Car. Helaas moesten we een fikse wachtrij trotseren en stonden we een uur te wachten totdat we eindelijk in het historische voertuig mochten. Als echte San Franciscanen hebben we ‘gehangen’ aan de Car. Na een heuvelachtig, toeristisch, maar bovenal relaxed ritje kwamen we aan bij Westfield waar Rik al stond te wachten. We hebben wat gegeten en hebben ons vervolgens gehaast naar de bioscoop. Daar hebben we een hilarische film gekeken! ‘I love you man’. Voor het eerst in mijn leven moest zelfs deze broodnuchtere Hollandse meid hardop lachen in een bioscoop. Dat is een zeldzaamheid. Na twee uurtjes vertier was het tijd om iedereen gedag te zeggen en weer op de trein te stappen. Deze dag was er weer een om niet snel te vergeten.

Maandag 30 maart
Er verschijnt steeds meer kleur in mijn garderobe. Gister heb ik tussen de bedrijven door nog even wat inkopen gedaan bij de H&M en knalt naast roze, groen, blauw, paars en wit nu ook geel mijn kast uit. Als een echte Hollander was ik vandaag hoog zomers gekleed inclusief mega zonnebril. Felle kleuren, slippers, rokje en een hempie. De gemiddelde Amerikaan loopt nog steeds in lange mouwen en trainingsbroeken, maar ik als bleekscheet wil ieder zonnestraaltje meepakken. Helaas heb ik de laatste dagen wel moeten ondervinden wat het nadeel is van de ‘Californian look’. Door de onmisbare zonnebril, creëer ik zo langzaam maar zeker het ‘turtle effect’. Op mijn gezicht is een witte afdruk van mijn bril te zien. Je zult wel begrijpen dat dit aanzicht niet al te charmant is. Vanaf nu moet ik mezelf verbieden om die zonnebril steeds weer op mijn kop te plaatsen. Pffffff, het valt niet mee om in zo’n zonnige staat te wonen. Vanavond heb ik tickets voor Las Vegas geboekt met Mandy. Aangezien we nogal aan de late kant waren met boeken (het is al over drie weken) moesten we goed zoeken voor een ‘fijn prijsje’. Uiteindelijk is het gelukt en is mijn ‘ticket to Vegas’ binnen. Ja, misschien lukt het mij wél om die jackpot te winnen en kom ik wellicht gehuwd een wedding chappel uit. Mmmmmm. What happens in Vegas……

Dinsdag 31 maart en woensdag 1 april
Weer twee hele normale dagen achter de rug. Woensdag heb ik Tom en Nirea hun korte broeken en slippers aangetrokken en zijn we naar de speeltuin met de fontein gegaan.(paps en mams, jullie weten welke) Ze konden lekker met het water spelen. Ik kom tegenwoordig vaak wel een bekende tegen in de speeltuin. Vandaag weer een moeder van school waar ik gezellig mee heb zitten kletsen. Deze gesprekjes zijn vaak wel gezellig en helpen de tijd in de speeltuin te doden. Ondertussen kan ik een beetje bijkleuren. Vandaag trof ik in de speeltuin weer eens een laaiend enthousiaste Amerikaan aan. Ze vond het geweldig dat ik uit Holland kom, zij had tenslotte ook een vriendin uit Duitsland…… (??????!!!!!!) Zucht.
Sinds vandaag (woensdag) is de woensdagavond gebombardeerd tot mijn babysit avond. Robert en Renee kunnen dan ’s avonds lekker sporten, koffie drinken of iets anders en ik ben bij de kinderen. Ik heb om zes uur gekookt (lees; Renee had voor Tom en Nirea en voor mij al wat klaar, het moest alleen nog even opgewarmd worden) en lekker gegeten met de kids. Na het eten kijken Tom en Nirea altijd televisie. Ik heb dan de gelegenheid om achter mijn laptoppie te duiken om nog wat aan mijn huiswerk te doen. Om acht uur gingen de kinderen zonder protesteren naar bed. Het verliep allemaal vlekkeloos, om kwart over acht kon ik weer verder met mijn studie.

Donderdag 2 april
Vandaag is mijn lieve zus Willemijn jarig. Natuurlijk zal ik haar vandaag verblijden met een luid ‘lang zal ze leven’! Gefeliciteerd lieve zus! In de loop van de middag heb ik weer een playdate gepland in Dublin met Melissa. De moeder van Melissa is heel gezellig en we kletsen altijd over van alles en nog wat. Als Robert en Renee rond zes uur thuis zijn, pak ik uiteraard weer de auto om naar Walnut Creek te rijden voor een Chineesje. Vorige week zijn we trouwens toch naar de bioscoop geweest. Helaas snapte ik niet zo veel van de film die we uitgekozen hadden. (Duplicity) Hij was behoorlijk gecompliceerd en bevatte snelle conversaties. Ik had echt ondertiteling nodig….. Aan het eind van de film keken Martha en ik elkaar vragend aan; ‘Waar ging de film nou eigenlijk over?’ Op dit moment hebben we geloof ik wel de films gezien die we willen zien op dit moment. (toch Martha? Of vanavond weer een rondje bios met overheerlijke paaseitjes?)

Het weekend staat al weer bijna voor de deur. Zoals jullie van me gewend zijn (en ik van mezelf) belooft het weer veel goed. Zaterdag ga ik voor het eerst naar Sacramento (de hoofdstad van California) en wil ik The State Capitol bezoeken, verder zoeken Martha, Rik en ik Hedi op in Davis en wellicht kunnen we zondag de picknick in Golden Gate Park nu wel in praktijk brengen. Ik wens jullie allemaal een zonnige week! De berichten uit Nederland zijn de laatste dagen goed toch? Op hoop van zegen dat het zo blijft! Tot volgende week.

Liefs Janneke