San Diego part two

Lieve allemaal,

Ik heb een week achter de rug die in het teken stond van familie. Mijn ouders zijn inmiddels weer naar Nederland gevlogen. We hebben een hele goede tijd achter de rug. Voor mij was hun komst een soort ‘afsluiting’ van mijn eerste vijf maanden hier. Mijn week zat behoorlijk vol en dus heb ik het schrijven van mijn dagboek tussen de bedrijven door gedaan. Ook mijn studie heb ik deze week nog niet helemaal af, daar moet ik me morgen nog even over buigen. Volgende week breken de rustige tijden weer aan en is alles weer gewoon.

De volledige fotocollectie is te bewonderen op;
http://picasaweb.google.nl/jannekeannettevandijk/BezoekPapaEnMamaWeek2#

Vrijdag 13 maart
Vandaag zie ik mijn ouders weer, na een gewone werkweek vertrek ik vanavond naar San Diego. Zoals geplant, steeg het vliegtuig om half 7 op. Renee had me even op het vliegveld afgezet. Omdat het weer zo goed, en de lucht helder was, was het een prachtige vlucht. Vanuit mijn raampje kon ik de Bay Area en later Los Angelos goed zien. Vijf kwartier later landde het vliegtuig en stonden mijn paps, mams en tante Margaret op me te wachten. Het weerzien met tante Margaret was heel goed, ik had haar immers al bijna twee jaar niet gezien. Mijn tante woont in een plaatsje vlak bij San Diego; Lakeside. Ik ben daar voor het laatst geweest in 1999, het was erg leuk om het allemaal weer terug te zien. Het huis van mijn oom en tante herinnerde ik me nog, maar de plaats Lakeside kende ik niet meer terug. Toen we thuis waren, hebben we nog een wijntje gedronken met mijn oom en tante. Gezellig om weer bij familie te zijn!

Zaterdag 14 maart
Mijn moeder en ik waren al vroeg opgestaan voor een wandeling door de bergen. Oom Fred en tante Margaret wonen in de bergen en hebben een flink stuk land om hun huis, een goede omgeving voor een stevige klim! Het was fijn om even samen met mijn moeder te kunnen zijn, dat is pas echt ‘quality time’! Na de wandeling stond er een overheerlijk ontbijtje op ons te wachten. We hadden sinaasappels in de tuin geplukt en dus konden we ook nog eens genieten van een kakelvers glaasje orange juice. Na het ontbijt vertrokken mijn vader, moeder en ik richting het huis van mijn nicht Elisabeth en co. Ze heeft drie kinderen, Dylan en Kristen heb ik tien jaar geleden voor het laatst gezien, en Gerrit ken ik alleen van foto’s. Dylan is inmiddels al 15, Kristen 13 en Gerrit 10. Leuk om de familie Barnhill weer te zien! De man van Elisabeth; Chris, was alvast met de camper naar Ocean Beach gereden, toen we daar aankwamen stond alles al klaar voor een typisch Amerikaanse dag. Er stond een volleybalnet, de vishengels waren meegenomen en de fietsen stonden klaar. De Barnhills hadden een actieve dag voor ons ik petto. Na een kop koffie en een potje voetbal met de kids, hebben mijn vader en ik een lange wandeling gemaakt langs de boulevard. Wederom ‘quality time’ en even een goed gesprek. Omdat dit weekend in het teken staat van familie, hebben mijn ouders en ik weinig tijd samen. Het is dan goed om even wat tijd vrij te maken voor wat tijd samen. Toen we terugkwamen, was het tijd voor lunch in de camper. Ongelooflijk hoe groot die camper is, alles zat er op en er aan, zonder een camper ben je geen echte Amerikaan. De Barhills zijn echte Amerikanen, Elisabeth verstaat nog wel wat Nederlands. Om geen ‘after dinner dip’ te krijgen hebben we een wedstrijdje volleybal gespeeld; de van Dijken tegen de Barnhills. Zoals je je misschien kunt voorstellen, vlogen de ballen om onze oren omdat we allemaal niet zo bedreven zijn in deze tak van sport.
Na een actieve middag gingen we weer naar oom Fred en tante Margaret. ’s Avonds hebben we een borrel gedronken en kwamen er nog meer logees. Deze mensen wonen in Toronto en maken ieder jaar een rondreis door de States met de camper. Voor mij handig om mijn ‘netwerk’ te verbreden omdat ik aan het eind van dit jaar een rondreis van Californie naar New York wil maken. Deze mensen weten van de hoed en de rand en kunnen me helpen bij het uitstippelen van de route. Om twaalf uur sloeg het klokje en was mijn tante jarig. Ze is 67 jaren jong, onder een luid ‘lang zal ze leven’ hebben we haar verjaardag ingeluid. Natuurlijk mochten de slingers met ‘Delfts blauw’ en nog een glaasje wijn niet ontbreken.


Zondag 15 maart
Na het ontbijt vertrokken mijn ouders en ik naar Balboa park. Ik was daar twee weken geleden ook geweest maar ik wilde het graag nog een keer zien omdat we niet genoeg tijd hadden om alles te zien. Het was prachtig! Alles stond in bloei en de gebouwen in het park zijn geweldig. Omdat tante Margaret haar verjaardag vierde, hadden we niet zo veel tijd en gingen we rond half 1 weer naar Lakeside. Het huis was al vol met vrienden en kennissen. Het merendeel van de mensen komt oorspronkelijk uit Nederland en spreken nog wel wat Nederlands, toch zijn deze mensen door de jaren heen echt ‘veramerikaniseerd’. Omdat het ‘grijze koppen gehalte’ vrij hoog was, heb ik met mijn nicht Elisabeth, Chris en de kids een potje gekaart om ons te vermaken. Een barbecue met hamburgers mocht niet ontbreken op een Amerikaanse verjaardag, als afsluiting stond er een prachtige taart met een Delfts blauwe molen op ons te wachten. Elisabeth had glutenvrije brownies gebakken, ik kon mijn lol weer op. Om vijf uur moest ik afscheid nemen van de familie Tuitel en Barnhill. Gelukkig zie ik ze dit jaar nog een paar keer. In mei wil ik naar ze toe als ik twee weken vrij heb, en in juni zijn ze in San Fransisco. Mijn ouders hebben me naar het vliegveld gebracht waar mijn vlucht een uur vertraging bleek te hebben. Om kwart voor acht ging het vliegtuig eindelijk de lucht in en vloog ik weer naar mijn eigen thuis. Omdat Robert in Nederland is en Renee dus alleen thuis was met de kids, ben ik met de trein en de taxi naar huis gegaan vanaf het vliegveld. De reis verliep zeer voorspoedig en om half 11 was ik weer in San Ramon.

Maandag 16 maart
Het weer begint steeds beter te worden. Toen ik voor mijn kledingkast stond, kwam ik tot de conclusie dat ik veel te weinig kleding heb voor de zomer. Een goede reden om naar de mall te gaan. Ik had ’s avonds met Ana afgesproken bij de mall in Dublin. Daar ben ik mijn boekje flink te buiten gegaan. Ik had me al een tijdje ingehouden wat betreft shoppen dus nu kon ik legaal inslaan. Na een paar uur liepen Ana en ik met een lichte portemonnee maar heel veel tassen de Mall uit. De zomer mag komen!

Dinsdag 17 maart
Vandaag had ik een playdate geregeld voor Tom en Nirea. Een klasgenootje kwam naar Central Park in San Ramon. De kids hebben uren in het zonnetje gespeeld en ik heb lekker gekletst met de moeder. ’s Avonds ben ik naar Walnut Creek gereden. Mijn ouders zijn via Highway 1 teruggereden uit San Diego en zitten nog twee dagen in Walnut Creek. Omdat mijn ouders wel benieuwd waren naar DE Chinees, hebben we daar lekker gegeten. Het bedienend personeel was wel even verbaasd dat ik Martha niet aan mijn zijde had. Het eten was weer top en de gesprekken met mijn ouders gezellig. Na het eten ben ik nog even met mijn ouders meegegaan naar de hotelkamer. Ze nemen mijn eerste lading spullen alvast mee naar Nederland. In de afgelopen tijd heb ik al aardig wat spullen verzameld. Zo moest ik afscheid nemen van een paar Uggs (daar is het nu toch te warm voor), mijn verzameling kerstballen, een hele lading kaarten en brieven (die wil ik allemaal bewaren), een stapel boeken die ik inmiddels heb uitgelezen en mijn winterjas. Ik hoop dat mijn ouders het allemaal mee kunnen sjouwen. Het was bijzonder om alle ontvangen kaarten en brieven weer even in te kijken. Ongelooflijk hoe trouw iedereen is met het sturen van kaartjes! Het eerste half jaar zit er al bijna op en mijn herinneringen van de afgelopen tijd gaan mee in een koffer. Dit voelde als een soort afsluiting van zes heerlijke maanden hier, nog zeven te gaan! Om 11 uur ben ik naar huis gegaan omdat ik de volgende dag weer gewoon aan het werk moest.

Woensdag 18 maart
Mijn ouders zijn vandaag voor het laatst in Californie. Morgenochtend vertrekken ze weer richting Nederland. De dag begon met een dubbel gevoel, aan de ene kant had ik ontzettend veel zin in weer een gezellige avond, aan de andere kant is het geen leuk vooruitzicht om weer afscheid te moeten nemen voor zeven maanden. Mijn ouders waren vanochtend in Napa Valley geweest en in de loop van de middag kwamen ze nog even in San Ramon om nog even met Tom en Nirea mee te gaan naar de speeltuin. Na een kopje koffie in de tuin zijn we naar de speeltuin gegaan, waar de kids lekker konden spelen. Ik vond het zo leuk om mijn ouders zo bezig te zien met Tom en Nirea! Na anderhalf uur gingen we weer naar huis. Paps en mams wilden nog even wachten tot Renee thuis kwam zodat ze haar nog even gedag konden zeggen. Toen mijn werkdag er op zat en Renee thuis was, zijn we naar het hotel in Walnut Creek gegaan. Ik had lekkere tapas gemaakt zodat we onze laatste avond samen echt samen waren. Ik had de servieskast van Renee geplunderd en borden en bestek meegenomen. Wel een beetje behelpen op zo’n hotelkamer, maar reuze gezellig! De tapas smaakten heerlijk en als toetje hadden we mijn inmiddels beroemde glutenvrije appeltaart. Na de koffie kwam het moment van afscheid dichterbij. Het was wel even heel moeilijk. Ik had nog wel duizend dingen willen vertellen en willen vragen. De tijd is gevlogen! Ik vond het ontzettend fijn dat ik alles heb kunnen laten zien en dat ik zoveel heb kunnen praten met mijn paps en mams. Het was zo gek om mijn ouders daar in Walnut Creek achter te laten terwijl ik weer naar huis ging. Op de terugweg naar huis heb ik wel wat traantjes weg moeten pinken, toch weet ik dat ik hier goed zit en dat ik nog zoveel leuke dingen in het vooruitzicht heb. Al gauw voelde ik me beter en kan ik nu alleen nog maar terug kijken op een hele gezellige tijd.

Donderdag 19 maart
Mijn ouders zijn onderweg naar huis en ik heb weer een gewone werkdag voor de boeg. Omdat het weer donderdag is, zie ik Martha vanavond weer in Walnut Creek voor ons wekelijks ritueeltje. Ik heb Martha al anderhalve week niet gezien dus het wordt weer hoog tijd om elkaar te zien. We zijn van plan om in mei nog wat rond te gaan toeren naar ‘boven’. Omdat ik dan twee weken vrij ben en Martha nog wat vrije dagen op kan nemen, willen we gebruik maken van de gelegenheid. Martha is al een aantal keer langs Highway 1 naar Los Angelos en San Diego gereden en wil nu graag de andere kant op. Wanneer ze vrij kan krijgen kunnen we dat samen doen en rijd ik vervolgens weer via Highway 1 naar ‘beneden’. De kriebels om weer nieuwe dingen te plannen zijn volop aanwezig! De Chinees zal wel even gek staan te kijken als ik weer bij ze op de stoep sta. Vanavond moet ik voor de variatie maar wat nieuws kiezen van de kaart.

Het houdt niet op, komend weekend staan er ook weer gezellige dingen op het programma. Eindelijk weer een dagje samen met Mandy en een ‘ouderwets’ weekend voor de boeg. Na een turbulente tijd beland ik weer in wat rustiger vaarwater. Desondanks staat er volgende week uiteraard weer een verhaal voor jullie klaar. Goed weekend en tot volgende week.

Foto’s: http://picasaweb.google.nl/jannekeannettevandijk/BezoekPapaEnMamaWeek2#

Liefs Janneke