Merry Christmas

Lieve allemaal,

Het is bijna zover, de kerst staat voor de deur. Je kan er hier niet omheen. Zoals Martha van de week al zei; als je niet van kerst houdt hier, dan heb je wel een probleem. Nou, zo is het. Zoals jullie vorige week al lazen zijn de Amerikanen dol op kerst. Wel, deze week is dat beeld alleen maar meer bevestigd. Ik besef me ineens dat dit misschien wel mijn laatste blog van het jaar is. Volgende week schrijf ik namelijk niets omdat ik dan in The Big Apple zit. Jullie zullen het dus sowieso een weekje zonder me moeten doen. Geniet daarom extra van mijn verhalen van deze week.

Donderdag 11 december
Vanavond ben ik met Mandy, Martha en Charissa naar een Dutch Borrel geweest. Georganiseerd door een Nederlander die in San Fransisco woont. Alle Nederlanders uit de buurt hebben de mogelijkheid om hier naar toe te komen. Zo ook wij. Om 8 uur stonden Martha en ik voor de deur. De eerste de beste die de pub uit stapte was natuurlijk een Hollander. Binnen stonden nog een stuk of twintig Nederlanders. We troffen een zeer gemêleerd gezelschap aan. Van jong tot oud, zakenmannen tot studenten, maar een ding hadden we gemeen; onze Hollandse roots. Op de bar stonden pepernoten en taai taai poppen om het Hollandse gevoel nog meer te creëren. Al gauw raakten we met verschillende mensen aan de praat. Aan het eind van de avond hadden we een soort van ‘groepje’ gevormd met Rik, Joris, Annemieke, Mandy, Martha, Charissa en ik. We hebben meteen voor zondag afgesproken omdat het erg gezellig was zo met z’n allen. San Fransisco wordt dus aanstaande zondag in zijn greep gehouden door de Hollanders.
Toen ik ’s nachts naar huis ging, had ik nog een lange weg te gaan. Eerst nog drie kwartier in de trein, en toen nog een kwartier met de auto naar huis. De auto had ik bij het station geparkeerd. Om een uur of half 2 kwam ik thuis aan….. Mijn grootste nachtmerrie werd werkelijkheid. Ik was buitengesloten!!!! De deur zat van de binnenkant op slot, ik kon er dus niet in. Robert en Renee hadden uit automatisme de deur op slot gedaan. Daar stond ik dan in de kou. Bellen, bellen, kloppen, kloppen, roepen, bellen, mobiel bellen naar Robert en Renee. Maar geen reactie. Na een kwartier zonk de goede hoop in de schoenen. Straks moest ik in de auto slapen! Maar gelukkig hoorde Renee me na een tijdje en kon ik eindelijk naar binnen! Omdat ik zo’n gezellige avond had gehad, kon ik er wel om lachen. Nog nooit heb ik mijn warme bedje zo gewaardeerd!

Vrijdag 12 december
Tom en Nirea hebben vandaag het privilege om engeltje en herdertje te spelen op school. Om 7 uur ’s avonds begon de kerstviering op school. Wat zagen ze er schattig uit! Tom en Nirea waren natuurlijk apetrots dat ze zo veel animo hadden. Iedereen was mee; Robert, Renee, oma Emmy, Reiner en ik. Ons groepje vulde dus een hele rij in het kerkje. De kids hadden een kerst ABC ingestudeerd. Het was een plaatje! Niet alleen Nirea was een engeltje, de rest van de kinderen waren ook spreekwoordelijke engeltjes. Toen de kinderen de welbekende kerstliedjes zongen, moest ik wel een traantje wegpinken hoor. Vorig jaar vierde ik nog kerst met mijn klasje, en met mijn familie thuis. Wie had toen ooit kunnen bedenken dat ik nu hier zou zitten?
Na de kerstviering wilde Renee nog een ‘lichtjesroute’ doen langs de meest versierde huizen in de omgeving. Emmy en ik gingen mee. Wie dacht dat de huizen van vorige week overdreven waren, zal nu echt zijn oren en ogen niet geloven. Laat staan ikzelf. Sprakeloos heb ik door een ACHTERTUIN van een gepensioneerde man gelopen. Zijn achtertuin was enorm en gevuld met met lichtjes, opblaaspoppen, kerstbomen, nog meer lichtjes, kerststallen, sneeuwpoppen, lichtjes, lichtjes en nog meer ongein. Als klap op de vuurpijl reden we langs nog zo’n overdreven gedecoreerd huis maar dan in de voortuin! Dit huis is een toeristische trekpleister en mensen komen van heinde en verre om dit huis te aanschouwen. De trotse eigenaar zat onder het genot van een wijntje rustig in zijn tuintje om menigeen nieuwsgierige mensen te woord te staan. Nu vraag ik me af wat zijn elektriciteitsrekening is aan het eind van de decembermaand. Gelukkig was de beste man zo slim om een pot voor vrijwillige donaties in het zicht te zetten.
Na dit verbazingwekkende tripje was mijn avond nog niet voorbij. Om elf uur had ik met Ana en Martha afgesproken in Walnut Creek om te ‘stappen’. Het blijft toch een vreemd gebeuren het stappen hier, dronken mannen die schreeuwen, een lange wachtrij voor een halflege bar, ketchup en mosterd en tafel. Niet bepaald zoals wij het gewend zijn, maar ach, dit heeft ook zo zijn charme. We hebben gezellig gekletst en au pairs onder elkaar vermaken zich altijd wel. Gelukkig kon ik bij thuiskomst zonder moeite het huis in!

Zaterdag 13 december
Another San Fransisco Day! Mijn lichaam protesteerde wat toen ik vanochtend opstond. Inmiddels heb ik een soort van automatische wekker in mijn hoofd, waardoor ik standaard vroeg wakker wordt. Zelfs na twee late stapavondjes. Na wat telefoontjes met het thuisfront, heeft Robert me bij het BART station afgezet om weer naar San Fransisco te gaan. Daar had ik met Martha afgesproken. Martha moest nog wat cadeautjes hebben voor kerst, dus we hebben wat rondgelopen. Om vier uur moest Martha naar huis en kwam Mandy me oppikken met haar hostfamily. Ze hadden net een kerstboom uitgezocht. Grappig is, dat de kerstbomen hier op het dak van de auto worden vervoerd…. Overal zie je dus rijdende kerstbomen! Mandy moest ’s avonds op de kids passen, dus we hebben bij Mandy thuis gegeten. Haar hostparents gingen de deur uit. Wat een schattige kids heeft Mandy! Na het eten gingen de kids naar bed. Mandy heeft buitengewoon veel geluk en woont in een huis met een jacuzzi op het dak (!!!!). Hoewel het buiten al flink koud was, hebben we heerlijk in de jacuzzi gezeten met een wijntje in mn hand en een uitzicht over San Fransisco, de Golden Gate, volle maan en vallende sterren! Hoe bijzonder is dat! Na een tijdje zijn we weer naar binnen gegaan en hebben we een film gekeken. Het was echt een topavond! Supergezellig en lekker gekletst!

Zondag 14 december
’s Ochtends hebben Mandy en ik een cultureel tripje gemaakt. Je kan niet in San Fransisco zijn geweest zonder een museum te hebben gezien. Omdat het weer niet al te best was, was het de ideale dag voor een museumbezoekje. We gingen naar het Museum of Modern Art. Ik ben niet zo’n liefhebber van moderne kunst, maar toch wel heel interessant en leuk om te zien. Toch moet ik wel even achter mijn oor krabben als ik voor een grijsachtig canvasdoek sta met verder helemaal…. Niets. Dat noemt men tegenwoordig kunst. Dubieus, maar natuurlijk zit daar een hele diepe, filosofische, culturele, betekenis achter die mijn pet ver te boven gaat. Ondanks dat, vond ik het toch wel een heel interessant uitje. Na een uurtje of twee zijn we naar Market street gelopen om daar Mandy, Joris en Rik te ontmoeten. Na een lunch in een culinair hoogstaande vreetschuur (nee, het was geen MC Donalds, het was overigens wel een zeer verantwoorde lunch; salade) kwam Annemieke ook. De mannen moesten op zoek naar schoenen. Een hele invasie vrouwen (vier stuks) bemoeiden zich natuurlijk met de aankopen van Rik en Joris. Frappant was wel dat de vrouwen helemaal niets hebben gekocht, en de mannen wel! Dat lijkt een utopie, maar het is dus toch mogelijk! Inmiddels regende het pijpenstelen en kwamen we als verzopen katjes in een kroeg om daar nog gezellig een borreltje te drinken. Om een uur of zeven ben ik naar het BART station gelopen. Wat is San Fransisco toch een geweldige stad. De sfeer is niet te beschrijven en hoe ik me voel als ik door de stad loop al helemaal niet! Nagenietend van het weekend liep ik over Marketstreet om weer terug te reizen naar San Ramon. Toen ik thuis kwam, hebben we nog even gezellig koffie gedronken met een overheerlijk stuk glutenvrije appeltaart. Gebakken door Emmy en Renee! Jammergenoeg gaat Emmy morgen alweer weg…. Dat zal wel weer stil zijn. Ik heb een toptijd gehad met oma Emmy.

Maandag 15 december
Een nieuwe dag, een nieuwe week. Nog vijf dagen werken en dan heb ik vakantie! Toen ik de kids naar school bracht, moesten we afscheid nemen van Emmy. Dat viel me toch wel wat zwaar. We hebben deze week zo gezellig gekletst over van alles en nog wat, en ze is zo lief voor me geweest. De weg naar school was het wat stiller dan normaal in de auto. Voor Tom en Nirea vind ik het ook heel wat. Ze moeten vaak afscheid nemen voor een langere tijd van opa’s oma’s, families en au pairs. Ik heb ze vandaag maar een paar knuffels extra gegeven.
’s Avonds met ik naar de Nordstrom in Dublin gegaan. Daar zit een Mall aan vast. Hier was ik nog nooit geweest, terwijl het maar tien minuten rijden is. Omdat ik me aan het voorbereiden ben op ijzige temperaturen in New York, heb ik een tweede(!!!!) paar UGGS gekocht! Eindelijk mocht het van mezelf. Ik heb menigeen keer twijfelend in de winkel gestaan. Verder heb ik nog een heleboel heerlijk warme kleren bij forever 21 gekocht. Dit is echt mijn winkel! Met een auto volgeladen en een lichte portemonnee ben ik weer naar huis gereden. Dag 1 van de week zit er weer op.

Dinsdag 16 december
Heee, over precies een maandje ben ik jarig! Tjonge wat gaat dat snel! Het was Marlis die me daar vandaag aan herinnerde op Skype. Ik heb vanochtend lekker bijgekletst met Marlis! Vandaag was het regenachtig. Dat betekend dus niet naar buiten met Tom en Nirea, maar binnen voor de tv hangen. Op de bank hebben we met z’n drietjes kerstfilms zitten kijken. Tom en Nirea zaten lekker tegen me aan en ik viel zo bijna in slaap! Wat is het toch hard werken! Na een uurtje was de eerst film afgelopen, en ontwaakte ik uit mijn ‘dommelen’. Gelukkig waren Tom en Nirea het nog niet zat en was het tijd voor Spongebob, en nog een, en nog een. Normaal ben ik niet zo’n voorstander van tv kijken, maar nu was het wel lekker makkelijk en een heerlijk zoethoudertje. Tja, of het nu pedagogisch verantwoord is? Misschien weten mijn lieve, trouwe lezers van het PABO groepje het wel? Soms moet je maar even je principes overboord zetten of niet?

Woensdag 17 december
Het wordt koud in California. Na een regenachtige dag gisteren, vandaag wolkjes blazen en dikke kleren aan. Op de toppen van de bergen ligt sneeuw! Een prachtig gezicht. De Bay Area is een bergachtig gebied. Wanneer ik door San Ramon rijd, ben ik omringt door prachtige bergen. Iedere dag ziet het er een beetje anders uit en vandaag was het helemaal bijzonder door de witte topjes! Vanavond werd er op de deur geklopt; de UPS met een pakketje voor Janneke van Dijk. Surprise; het was een pakketje van mijn tante die vlak bij San Diego woont. Dat had ik echt niet verwacht, des te groter de verrassing! Nu de kerstdagen dichterbij komen, loop ik iedere dag trouw naar de brievenbus om hem vol spanning te openen…. Mijn wandelingetje wordt iedere keer beloond met een gezellig kaartje van familie en vrienden. Mijn kamertje wordt dus steeds een beetje gezelliger. Naast een piepklein kerstboompje nu ook een lint met kerstkaarten! Voor de kerstsfeer hoef ik dus niet meer perse naar buiten.

Donderdag 18 december
Vanavond heb ik met Martha, Joris en Rik afgesproken voor een gezellig avondje bios…. Dubbeldate? Daar lijkt het wel op….. Nee, gewoon een avondje Hollanders onder elkaar die een avond simpelweg een feel good christmas movie willen kijken. Na het eten moet ik me dus weer naar Walnut Creek haasten. De auto draait wat overuren de laatste weken en ik vraag me af of ik ooit zoveel auto heb gereden als in de laatste maand. Weer een gezellige avond in het vooruitzicht dus!

Dat was hem alweer! Alleen ben ik het allerbelangrijkste vergeten; jullie allemaal hele gezellige kerstdagen wensen!!!!!! Nog een paar dagen en dan zijn de Nederlandse supermarkten afgeladen vol en staat menigeen geïrriteerd met zijn boodschappenwagentje in een rij tot aan het eind van de winkel om vervolgens de hele dag in de keuken te staan. Waarom moet iedereen toch de dag voor kerst massaal inkopen doen vraag je je af, terwijl je ondertussen zelf met je wagentje tussen het volk loopt…. Geniet allemaal van alle gezelligheid, familie, vrienden, lekker eten en kerstlichtjes. Natuurlijk horen jullie weer uitgebreid van me zodra ik weer in San Ramon ben gearriveerd. MERRY CHRISTMAS

Liefs Janneke