Een half jaar in The States

Lieve allemaal,
Deze week heb ik weer een nieuw stukje van California ontdekt, een heel belangrijk stukje wel te verstaan; de hoofdstad Sacramento. Dat was een interessant bezoekje. Nu kan ik weer wat van mijn lijstje strepen. Ook stond ik deze week even stil bij mijn halfjarig verblijf hier. Mijn halfjarig verblijf in California is een feit. Toen ik hier kwam zat ik boordevol plannen en ideeën maar dacht ik steeds; dat komt nog wel. Nu wordt het tijd om deze plannen ook in de praktijk te brengen omdat de tijd sneller gaat dan me lief is. Plannen voor me uit schuiven is nu dus van de baan! Nu is het tijd voor actie. Een van die dingen was Sacramento, en dat kan ik nu afvinken.
De foto’s van deze week zijn weer erg leuk. Voor alle foto’s kan je kijken op mijn picasa:
http://picasaweb.google.nl/jannekeannettevandijk/AprilSacramento#

Vrijdag 3 april
Na wederom een zonnige dag, reed ik na het eten richting Piedmont. Zoals de oplettend lezer inmiddels wel zal weten, woont Martha daar. Met een stretcher onder mijn arm, een roseetje, een DVD’tje en mijn pyjama belde ik om half negen aan. We waren klaar voor een avondje relaxen. De hostparents van Martha waren zo vriendelijk om zich terug te trekken zodat wij de kamer met de tv voor ons zelf hadden! Met een roseetje in de hand en een bakje popcorn hebben we DVD gekeken.

Zaterdag 4 april
Om acht uur ging de wekker al. We moesten vroeg uit de veren omdat we vandaag Davis en Sacramento wilden bezoeken. Om half tien stonden we bij Rik in Berkeley op de stoep en reden we naar Davis. Davis is zo’n vijf kwartier rijden en ligt vlakbij Sacramento. Sacramento is de hoofdstad van California. Hedi woont in Davis en we zouden haar opzoeken zodat zij ons de campus van de University van Davis kon laten zien. Na anderhalf uur rijden stonden we dankzij de GPS keurig bij Hedi op de stoep. We vertrokken richting de campus, helaas voelde Hedi zich niet lekker en begon ze zich steeds beroerder te voelen. Na een kleine wandeling over de campus (die overigens niet zo interessant was, die van Berkeley is veel mooier) besloot Hedi toch maar weer naar huis te gaan.
Met een mannetje minder reden Rik, Martha en ik door naar Sacramento. Nick en Simon schalden uit de boxen en ja, zelfs Rik zong een paar toonladdertjes mee met het oer Hollandse duo. Al gauw kwamen we in Sacramento. Opvallend is dat de omgeving van Sacramento zo plat als een pannenkoek is en daarom wel wat Hollands aan doet. Al gauw zagen we the State Capitol. Dat is het gebouw waar onze gouverneur ‘Arnie’ Schwarzenegger en de Senaat van de staat California haar wetten en regels maakt. We wilden graag een kijkje nemen in dit belangrijke, indrukwekkende en statige gebouw. Om binnen te komen moesten we door de detectiepoortjes. Afdwingen van respect en het inboezemen van ‘angst’ en wantrouwen is een Amerikaans ‘wapen’ hierdoor lijkt alles groter en belangrijker dan het uiteindelijk is. Wie ooit De Verenigde Staten heeft bezocht, heeft dat vast al wel gemerkt bij het betreden van Immigratie. Uiteraard kwamen wij zonder moeite binnen en besloten we gebruik te maken van een gratis rondleiding. Een ietwat trage, stijve vrouw was onze gids. Zo af en toe leek het net of haar batterij op was en stopte ze plotseling met praten en vielen er ongemakkelijke stiltes waarbij ze je indringend aan keek. Haar gezichtsuitdrukking (geen dus) leek verdacht veel op die van Jerney Kaagman. Zoals je kunt begrijpen was het moeilijk voor ons om serieus te blijven tijdens de tour. Al met al gaf ze ons wel wat interessante informatie en mochten we een kijkje nemen in de vergaderzaal van de Senaat en de debatteerkamer (de bad kamer toch Marlis?).

Na een educatief begin van de dag was het nu tijd voor wat ontspanning in Old Town Sacramento. Dit is een stukje van de stad waar je oude Saloons, winkeltjes en restaurantjes vind. Uiteraard was er een overvloed aan prullaria en souvenirs en hadden we de winkels al snel door. We gingen aan het water in het zonnetje zitten.
Na een uurtje verlieten we Sacramento en besloten we om eens te kijken of onze vaste ‘donderdag avond’ Chinees er nog stond. Rik moest immers ook eens kennis maken met onze toptent. Ook Rik is nu fan van deze tent. Martha en ik hebben nu een donderdagavond sympathisant. Na het eten in Walnut Creek reden we weer naar Berkeley. Daar hebben we met twee maten (Christian en Giel) van Rik wat gedronken. Eerst op een TERRAS! Jawel, let op mijn woorden, we troffen een heus terras aan in Berkeley. Na verloop van tijd begonnen mijn voeten koud te worden om vervolgens te bevriezen, ik had immers nog mijn slippers aan. Het koelt hier ’s avonds behoorlijk af, zelfs na warmere dagen. We besloten om verder te gaan naar een tent die ‘wat’ verderop zat volgens Christian. Na tien minuten lopen had ik geen gevoel meer in mijn arme voetjes. Gelukkig waren we er eindelijk en konden we onze gesprekken binnen voortzetten. Christian kreeg een kleine ‘tutorial’ over Nederland en leerde onder andere een aantal Nederlandse woorden die je meestal gebruikt als je iemand niet zo aardig vind :). Hilarisch was het toen Giel ‘Per Spoor’ van Guus Meeuwis naar het Engels vertaalde. (Miles of train tracks are passing me by. I’m on my way to you, because I’m crazy about you….. Kedekedeng, kedekedeng oeoeoehoeoeoeo) Na een gezellige avond haalde ik mijn auto weer op in Piedmont en reed ik door naar San Ramon. Om een uur of half drie was ik thuis. Vandaag bezocht ik; Piedmont, Berkeley, Davis, Sacramento, Walnut Creek en uiteindelijk San Ramon! Wat een mens al wel niet in een dag kan doen!

Zondag 5 april
Renee zette me vanochtend op de BART naar San Francisco. Rond twaalf uur was ik daar. Ik had afgesproken met Martha, Rik en Christian. Aangezien ze er nog niet waren, ben ik een paar winkels ingedoken. Het is me helaas weer niet gelukt om met lege handen het pand te verlaten. Toen Martha kwam, zijn we nog een schoenenwinkel ingedoken; een soort ‘dumpzaak’ van grote merken. Voor een mooi prijsje heb ik prachtige schoentjes op de kop getikt. Al gauw kwamen Rik en Christian naar Union Square en besloten we naar Fishermans Wharf te gaan met de tram. Het was prachtig weer, een perfecte dag om aan het water te zitten! Rond half vier werd ik gebeld door Robert en Renee. Ik had met ze afgesproken op Fishermans Wharf. Ze zouden met de kids naar de stad komen omdat ze me mee uit eten wilden nemen in Little Italy ter ere van mijn ‘halfjarig jubileum’! Morgen ben ik precies een half jaar in The States en dat zijn Robert en Renee niet vergeten! Na hun telefoontje liep ik naar F.W. en daar kwamen ze net aanlopen. We gingen eten in ons favoriete tentje; Steps of Rome. Het was heel gezellig en het eten was weer geweldig! Na het eten reden we langs een schitterend uitzichtpunt om van de zonsondergang te genieten. Foto’s kunnen niet vastleggen hoe mooi dit was. Ik was er stil van! De oranje zon, de stad San Francisco met haar skyline, de Golden Gate Bridge, het water en de prachtige bergen! Onbeschrijflijk mooi! Een prachtige afsluiting van dit weekend. Toen we thuis waren hebben Robert, Renee en ik de dag nog afgesloten met koffie en een likeurtje! Weer een topweekend achter de rug.

Maandag 6 april
Vandaag exact een half jaar geleden stond ik afscheid te nemen op Schiphol na een gezellig afscheidsfeestje. Tot nu toe heeft Amerika me veel geluk en prachtige belevenissen bezorgd. Al snel voelde ik me hier thuis en leek het alsof ik nooit ergens anders heb gewoond. Soms kan ik me niet voorstellen dat ik deze omgeving weer zal verlaten over een half jaar. Ik heb inmiddels zoveel opgebouwd en zoveel lieve, gezellige, leuke en interessante mensen ontmoet. De omgeving is me bekend en ik rijd tegenwoordig zonder GPS van A naar B. Wanneer ik naar vrienden en familie in Nederland bel, lijkt het even dichtbij, wanneer ik weer ophang staat deze wereld hier op zichzelf. Hier liggen mooie herinneringen en prachtige plannen voor de komende tijd. Op naar het volgende half jaar!

Vandaag heb ik voorgelezen op de school van Tom en Nirea. Twee weken geleden had ik samen met de kids een ‘poppenshow’ gemaakt van Rupsje Nooitgenoeg. Omdat het resultaat erg leuk was, had ik gevraagd of we het op school konden doen. Tom en Nirea deden de poppenshow en ik las het verhaaltje voor. Gelukkig waren beide kids goed gemutst en kropen ze zonder problemen achter het doek om een showtje weg te geven. De kinderen op school waren laaiend enthousiast en wilden het allemaal zelf ook een keer doen. Vandaag was het warm, heel warm zelfs! Volgens Robert en Renee is dit nog niets in vergelijking met de zomer. Ik bereid me voor op een paar maanden aan het zwembad vertoeven! Deze week heb ik een korte werkweek. Goede Vrijdag ben ik vrij omdat Renee dan thuis is.

Dinsdag 7 april
Het contrast met gisteren is enorm. Gisteren was het warm en vandaag is het regenachtig. Een goede dag om weer een van mijn baskels uit te proberen. Samen met Tom heb ik een glutenvrije ontbijtkoek gemaakt. Het resultaat mag er zijn! De hele familie hier is er gek op. Tom en Nirea vinden het geweldig en kunnen er niet van af blijven! Ik hoop dat mijn ontbijtkoek het eind van de week nog haalt! ’s Avonds ben ik met Renee nog even op pad geweest. We gingen naar een super de luxe shopping centre in Danville. Daar is een leuke speeltuin, vijvertjes met eendjes, een glutenvrije supermarkt, kledingwinkels (die overigens ver boven mijn budget zijn) Starbucks en picknicktafeltjes. Ideaal voor een middagje met Tom en Nirea. Renee wilde het me even laten zien zodat ik wist waar het was. In Danville zit een hoop geld! Het was dus niet gek dat we zo’n chique winkelcentrum aantroffen. Net Center Parks! Na ons verlekkerd te hebben aan al die weelde gingen we terug naar huis. Daar heb ik me nog in mijn studie verdiept

Woensdag 8 april
Na het sporten ben ik thuis onder de douche gesprongen om vervolgens naar mijn ouders te bellen. Mijn vader was helaas niet thuis. Ik heb lekker uitgebreid met mijn broer gekletst en vervolgens probeerde ik met mijn moeder te kletsen. Totdat……… de internet verbinding het begaf. Het gesprek werd abrupt afgekapt. Wanhopig staarde ik naar mijn beeldscherm, zou mijn belprogramma zich weer aanmelden? Na tien minuten deed hij het nog niet. Tjongejonge, wat baalde ik! Zoals velen van jullie wel zullen begrijpen is het toch ‘een gevoel van thuiskomen’ als je lekker met je moeder kletst. Ik belde met mijn mobiel naar mijn moeder en barste in tranen uit alsof mijn wereld verging. Zucht….. Drama Queen! Na een kort gesprek (dat kost namelijk bakken met geld) hing ik op en staarde ik wanhopig naar mijn beeldscherm. Gelukkig herstelde het internet zich na tien minuten en kon ik weer rustig verder bellen. Oke, nu geef ik het toe; ik ben een internet addict! ;-) .
De woensdag staat altijd centraal voor stress, haast, rennen en vliegen. In iets meer dan een uur moet ik Tom en Nirea van school ophalen, lunchen, Nirea haar balletkleding aandoen en om half twee weer bij de balletschool zijn. Vandaag was dat dus weer het geval. Tom en Nirea werkten mee en om klokslag half twee stonden de kinderen, gevoed, omgekleed en wel bij de balletschool. Ineens………. besefte ik me dat er vandaag helemaal geen ballet was in verband met de spring break! Sommige scholen hebben deze week al vakantie, er was dus geen ballet had de leerkracht vorige week nog gezegd. Stomme ik! Voor niets al die stress. Met nog een lange middag voor de boeg zijn we weer naar huis gegaan waar we wat hebben gerommeld.
Vanavond was mijn babysitavond. Robert en Renee hebben wel meegegeten, maar gingen daarna wandelen en shoppen. De kids zaten weer lekker film te kijken en ik zat achter mijn laptop gedoken.

Donderdag 9 april
Vandaag is al de laatste werkdag van deze week. Morgen ben ik lekker vrij! Vandaag heb ik niet veel op de planning staan voor Tom en Nirea. Vanavond ga ik natuurlijk weer naar de Chinees. Vorige week hebben Martha en ik een hilarische film gezien; Monsters vs Aliens, een animatiefilm van Pixar. Grappig was dat het zich afspeelde in San Francisco, de Golden Gate Bridge werd gesloopt door een alien en de monsters reden in cable cars door de stad.
Morgenavond vier ik samen met Mandy ons halfjarig verblijf. Een half jaar geleden zat ik naast Mandy in het vliegtuig naar The States. We wisten toen nog niet dat we zoveel mee zouden maken samen. Om het eerste half jaar af te sluiten en het komende half jaar in te luiden gaan we een hapje eten in een restaurant met uitzicht over de baai. Laat het weekend maar komen!

Uiteraard heb ik weer veel leuke dingen op de planning staan voor het weekend. Zondag vier ik Pasen met Robert, Renee en de kids. Daarbij hoort een traditionele Amerikaanse paasmaaltijd en eitjes verstoppen voor Tom en Nirea.
Ik hoop voor jullie dat het lange paasweekend er zonnig uit ziet! Jullie kunnen lekker genieten van een extra vrije dag; tweede paasdag. Helaas is Nederland het enige land waar dit fenomeen bekend is en moet ik maandag gewoon weer aan de slag.
Bedankt weer voor jullie gezellige reacties, mailtjes en ik vond zelfs een aantal paaskaartjes in de brievenbus! Thanks! Ik geniet van alle verhalen! Tot volgende week!

Liefs Janneke